%0 Journal Article %T رابطه دعا و فضایل اخلاقی از دیدگاه دین اسلام و عرفان %J پژوهشنامه معارف قرآنی %I دانشگاه علامه طباطبایی با همکاری انجمن ایرانی مطالعات قرآن و فرهنگ اسلامی %Z 2008-9252 %A معین, امرالله %D 2013 %\ 02/19/2013 %V 3 %N 10 %P 57-78 %! رابطه دعا و فضایل اخلاقی از دیدگاه دین اسلام و عرفان %K دعا %K فضایل اخلاقی %K استجابت %K دین %K عرفان %R 10.22054/rjqk.2013.5605 %X از ابتدای خلقت بشر تاکنون، در تمامی ادیان الهی و غیر الهی، انسان معتقد، در عابدانه ترین نقش عبودیت خویش در محضر معبود به عنصر عبادت و از آن میان در خالصانه ترین شکل آن به دعا رسیده است. سخن به گزاف نیست اگر دعا را لب بندگی بدانیم چرا که در تعمقی عمیق یک دعای حقیقی و کامل، مشمول تمامی عناصر خلوص و ایمان است. این مسئله که یک دعا کننده ی واقعی در حین این رویارویی با معبود خویش، تا چه حد با اخلاقیات و مسائل مربوط به کسب فضایل آن و خودسازی درگیر می شود و چه میزان دعا باعث می شود داعی به رشد اخلاقی خویش بیافزاید و از طرف دیگر اینکه این رشد اخلاقی در رشد و تعالی محتوای دعای داعی تا چه اندازه تاثیر گذار است قابل تحلیل و بررسی می باشد. دعا امری معنویست و انسان در برخورد با معنویات به چالش با خویشتن بر می خیزد. %U https://rjqk.atu.ac.ir/article_5605_7a2ef32eff17abcfce185d3248d3fb46.pdf