عبارتِ Pفِی ظُلُمَاتٍ ثَلَاثٍO (الزّمر/6)، ازجمله ظریفترین اشارات علمی قرآن دربارة اسرار آفرینش انسان است. در روایات معصومین(ع) مصداق آن را، «ظلمت بطن، رَحِم و مشیمه»، یا «ظلمت گوشت، پوست و خون» و یا «غلافهای در هم تنیده» دانستهاند. در مجموع، سه دیدگاه در باب مفهوم این «تاریکیهای سهگانه» وجود دارد: «پردههای درونرَحِمی»، «لایههای پوششی جنین» و «فضاهای میان پردهها و لایهها». با توجّه به معنای واژة «ظلمت» که به مکان و فضای بدون نور اطلاق میشود، میتوان گفت که در اینجا «فضاهای بین لایهها و پردهها» مدّ نظر است و شامل فضای بین شکم و رحم، بین کوریون (گوشت رَحِم) و آمنیون (مشیمه) و بین آمنیون و جنین میشود. مفاهیم مورد نظر در روایات معصومین(ع) نیز ناظر به محتویات همین فضاهاست. همچنین، در آیة فوق، بر اهمیّت این فضاهای پوششی در محافظت از جنین تأکید شده است.