TY - JOUR ID - 5605 TI - رابطه دعا و فضایل اخلاقی از دیدگاه دین اسلام و عرفان JO - پژوهشنامه معارف قرآنی JA - RJQK LA - fa SN - 2008-9252 AU - معین, امرالله AD - هیئت علمی دانشگاه شهر کرد Y1 - 2013 PY - 2013 VL - 3 IS - 10 SP - 57 EP - 78 KW - دعا KW - فضایل اخلاقی KW - استجابت KW - دین KW - عرفان DO - 10.22054/rjqk.2013.5605 N2 - از ابتدای خلقت بشر تاکنون، در تمامی ادیان الهی و غیر الهی، انسان معتقد، در عابدانه ترین نقش عبودیت خویش در محضر معبود به عنصر عبادت و از آن میان در خالصانه ترین شکل آن به دعا رسیده است. سخن به گزاف نیست اگر دعا را لب بندگی بدانیم چرا که در تعمقی عمیق یک دعای حقیقی و کامل، مشمول تمامی عناصر خلوص و ایمان است. این مسئله که یک دعا کننده ی واقعی در حین این رویارویی با معبود خویش، تا چه حد با اخلاقیات و مسائل مربوط به کسب فضایل آن و خودسازی درگیر می شود و چه میزان دعا باعث می شود داعی به رشد اخلاقی خویش بیافزاید و از طرف دیگر اینکه این رشد اخلاقی در رشد و تعالی محتوای دعای داعی تا چه اندازه تاثیر گذار است قابل تحلیل و بررسی می باشد. دعا امری معنویست و انسان در برخورد با معنویات به چالش با خویشتن بر می خیزد. UR - https://rjqk.atu.ac.ir/article_5605.html L1 - https://rjqk.atu.ac.ir/article_5605_7a2ef32eff17abcfce185d3248d3fb46.pdf ER -