قرآن کریم. (1415ق). ترجمة محمّدمهدی فولادوند. تهران: مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
شریف الرّضی، محمّدبن حسین. (1382). نهج البلاغه. ترجمة محمّد دشتی. چ 2. قم: ارم.
ابن‌بابویه، محمّدبن علی. (1403ق.). معانی الأخبار. قم: دفتر انتشارات اسلامی وابستة به جامعة مدرّسین حوزة علمیة قم.
ابن‌جوزی، ابوالفرج عبدالرّحمن‌بن علی. (1422ق.). زادالمسیرفی علم التّفسیر. تحقیق عبدالرزّاق المهدی. بیروت: دارالکتاب العربی.
ابن‌طاووس، علیّ‌بن موسی. (1409ق.). إقبال الأعمال. تهران: دار الکتب الإسلامیه.
ابن‌عاشور، محمّدبن طاهر.(بی‌تا). التحریر و التّنویر. بی‌جا: بی‌نا.
ابن‌عطیه اندلسی، عبدالحق. (1422ق.). المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز. تحقیق عبدالسّلام عبدالشّافی محمّد. بیروت: دارالکتب العلمیّة.
ابن‌فارس، احمد. (1404ق.). معجم مقاییس‌اللّغه. تحقیق عبدالسّلام محمّد هارون. قم: مکتب الأعلام الاسلامی.
ابن‌کثیر دمشقی، اسماعیل. (1419ق.). تفسیرالقرآن العظیم. تحقیق محمّدحسین شمس‌الدّین. بیروت: دارالکتب العلمیّة، منشورات محمّدعلی بیضون.
ابن‌منظور، محمّدبن مکرّم. (1414ق.). لسان العرب. بیروت: دارصادر.
الهی، بهرام. (1375). آناتومی تنه. چ 10. تهران: جیحون.
بحرانی، سیّد هاشم. (1416ق.). البرهان فی تفسیر القرآن. تهران: بنیاد بعثت.
بنسون، الف. (1357). مامایی و بیماری‌های زنان. ترجمة یعقوب احدوت. چ 2. تهران: امیرکبیر.
بوکای، موریس. (1382). تورات، انجیل، قرآن و علم. ترجمة ذبیح‌الله دبیر. چ 6. تهران: فرهنگ اسلامی.
بی‌آزار شیرازی، عبدالکریم. (1387). جنین‌شناسی در قرآن و مسلمان شدن چند پروفسور جنین‌شناس. تهران: دانشگاه مذاهب اسلامی.
بیرچ، ویلیام جی. (1370). آبستنی و زایمان (پزشک در مورد حاملگی با شما صحبت می‌کند). ترجمة رضا نبیّی. تبریز: سعدی.
پهلوان، منصور و سعید شفیعی. (1388). «ارزیابی و نقد نظریّة اعجاز عددی قرآن کریم». دوفصلنامة پژوهش‌های قرآن و حدیث. ش 1. صص 57ـ 76.
تیلور، استوارت. (1364). مامایی و پزشکی جنین. ترجمة محسن اخوان آذری و دیگران. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
حاج‌احمد، یوسف. (1424ق.). موسوعة الإعجاز العلمی فی القرآن و السّنة. چ 2. دمشق: مکتبة ابن‌حجر.
حفنی، عبدالمنعم. (2004م.). موسوعة القرآن العظیم. قاهره: مکتبة مدبولی.
خطیب، عبدالکریم. (بی‌تا). التّفسیر القرآنی للقرآن. بی‌جا: بی‌نا.
خویی، ابوالقاسم. (1429ق.). البیان فی تفسیر القرآن. تحقیق جعفر حسینی. چ 6. تهران: دارالثّقلین.
دنفورث، دیوید. (1382). مامایی و بیماری‌های زنان (دنفورث1999). ویراست هشتم. ترجمة علی یزدی‌نژاد و دیگران. چ 3. تهران: میرماه.
دورلند، ویلیام. (1380). فرهنگ پزشکی دورلند. ویرایش دوم.ترجمة محمّد هوشمند ویژه. چ 3. تهران: توتیا.
راغب اصفهانی، حسین‌بن محمّد. (1412ق.). المفردات فی غریب القرآن. تحقیق صفوان عدنان داودی. دمشق ـ بیروت: دارالعلم ـ الدارالشّامیّة.
رجحان، محمّدصادق. (1366). بافت‌شناسی انسانی پایه.تجدیدنظر ششم. بی‌جا: شرکت سهامی چهر.
رضایی اصفهانی، محمّدعلی. (1381). پژوهشی در اعجاز علمی قرآن. چ 3. رشت: کتاب مبین.
زحیلی، وهبة‌بن مصطفی. (1418ق.). التّفسیر المنیر فیالعقیدةو الشّریعة و المنهج. چ 2. بیروت ـ دمشق: دار الفکر المعاصر.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ . (1422ق.). تفسیر الوسیط(زحیلی). دمشق: دار الفکر.
سمرقندی، نصربن محمّد. (بی‌تا). بحرالعلوم. بی‌جا: بی‌نا.
شاذلی، سیّد قطب بن ابراهیم. (1412ق.). فی ظلال القرآن. چ 17. بیروت ـ قاهره: دارالشّروق.
شرتونی، رشید. (1424ق.). مبادئ العربیّة. المجلّد الرّابع: قسم الصّرف. تنقیح و اعداد حمید محمّدی. قم: دار الذّکر.
شریف، عدنان. (2001م.). من علم الطب القرآنی. چ 5. بیروت: دارالعلم للملایین.
صادقی تهرانی، محمّد. (1365). الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن. چ 2. قم: فرهنگ اسلامی.
طباطبائی، سیّد محمّدحسین. (1417ق.). المیزان فی تفسیر القرآن. چ 5. قم: جامعة مدرّسین حوزة علمیّة قم.
طبرسی، فضل‌بن حسن. (1372). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. چ 3. تهران: ناصرخسرو.
طبری، محمّدبن جریر. (1412ق.). جامع البیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار المعرفة.
طریحی، فخرالدّین. (1375). مجمع البحرین. تحقیق احمد حسینی. چ 3. تهران: کتابفروشی مرتضوی.
طنطاوی، محمّد. (بی‌تا). التّفسیر الوسیط للقرآن الکریم. بی‌جا: بی‌نا.
طوسی، محمّدبن حسن. (بی‌تا). التّبیان فی تفسیرالقرآن. تحقیق احمد قصیر عاملی. بیروت: دار احیاء التّراث العربی.
طوسی، محمّدبن الحسن. (1411ق.). مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد. بیروت: مؤسّسة فقه الشّیعة.
عروسی الحویزی، عبدعلیّ‌بن جمعه. (1415ق.). تفسیر نورالثّقلین. تحقیق هاشم رسولی محلاّتی. چ 4. قم: اسماعیلیان.
عیّاشی، محمّدبن مسعود. (1380ق.). کتاب التّفسیر. تهران: چاپخانة علمیّه.
فائق العبیدی، خالد. (1426ق.). الوراثة و الإستنساخ. بیروت: دارالکتب العلمیّة.
فیّومی، سعید صلاح. (1426ق.). الإعجاز الطبی فی القرآن الکریم. القاهره: مکتبة القدسی.
قرشی، علی‌اکبر. (1371). قاموس قرآن. چ 6. تهران: دار الکتب الإسلامیّه.
قمی، علی‌بن ابراهیم. (1367). تفسیر منسوب به علیّ‌بن ابراهیم قمی. قم: دار الکتاب.
قمی مشهدی، محمّد. (1368). تفسیر کنز الدّقائق و بحر الغرائب. تحقیق حسین درگاهی. تهران: وزارت ارشاد اسلامی.
کاپلان، پاول اس. (1381). روانشناسی رشد (سفر پرماجرای کودک). ترجمة مهرداد فیروزبخت. تهران: خدمات فرهنگی رسا.
گلشنی، مهدی. (1384). قرآن و علوم طبیعت. چ 3. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
مجلسی، محمّدباقر. (1403ق.). بحار الأنوار. چ 2. بیروت: دار إحیاء التّراث العربی.
محمّدزاده، فرزانه. (1386). «اعجاز علمی قرآن در بارة رشد جنین». فصلنامة بیّنات. ش 55. صص 66ـ 74.
مراغی، احمدبن مصطفی. (بی‌تا). تفسیر المراغی. بیروت: دار احیاء التّراث العربی.
مسلم، مصطفی. (1426ق.). مباحث فی إعجاز القرآن. چ 3. دمشق: دارالقلم.
مصطفوی، حسن. (1430ق.). التّحقیق فی کلمات القرآن الکریم. چ 3. بیروت: دار الکتب العلمیّة.
نوری‌زاد، صمد. (1425ق.). آن سوی آیه‌ها نگرشی بر اعجازهای پزشکی قرآن. قم: آیت عشق.
هاشمی‌خویی، حبیب‌الله. (1400ق.). منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة. چ 4. تهران: مکتبة الإسلامیّة.
هیتو، محمّدحسن. (1421ق.). المعجزة القرآنیةالإعجاز العلمی و الغیبی. چ 4. بیروت: مؤسّسة الرسالة.
)