غدیر هاشمی؛ سید محمد رضوی؛ محمد رضا آرام
چکیده
واژه کاوی در قرآن، از ارکانِ بنیادینِ فهمِ مفاهیم و مقاصد قرآن محسوب میشود که از منظرها و ابعاد گوناگون و در سطوح مختلف مورد واکاوی قرار گرفته است. در روایتهای تفسیری اهلبیت(ع)- بهعنوان مفسران حقیقی قرآن- نیز واژگانکاوی بسیار مورد توجه بوده و تحلیلهای مختلفی از این ذوات مقدسه(ع) صادر شده است. جستار حاضر با توجه به اهمیت واژهپژوهی، ...
بیشتر
واژه کاوی در قرآن، از ارکانِ بنیادینِ فهمِ مفاهیم و مقاصد قرآن محسوب میشود که از منظرها و ابعاد گوناگون و در سطوح مختلف مورد واکاوی قرار گرفته است. در روایتهای تفسیری اهلبیت(ع)- بهعنوان مفسران حقیقی قرآن- نیز واژگانکاوی بسیار مورد توجه بوده و تحلیلهای مختلفی از این ذوات مقدسه(ع) صادر شده است. جستار حاضر با توجه به اهمیت واژهپژوهی، با گردآوری دادههای مرتبط از روایات تفسیری و توصیف و تحلیل این دادهها، به گونهشناسی آنها پرداخته و گونههای بدست آمده را در عناوین ذیل بیان میدارد: تبیین معنای ظاهری واژه، ترادفنگری در بیان معنای بدوی واژگان، بیان وجه تسمیه واژگان، قرآنکاوی واژگانی، تبیین معنای مجازی کلمات، بیان مصادیق واژهها، بیان معنای لغات اضداد، تحلیل نحوی واژ، تبیین واژه در قرائات مختلف، واژه کاوی فرهنگ-نگرانه و بیان معنای بطنی و تأویلی کلمات. روایات تفسیری مزبور، با اینکه در تبیین معنای واژگان کمک شایانی میکند اما بعضا از بُعد دلالی ضعف دارند و در استفاده از آنها باید به معیارهای نقدالمتنی مانند عرضه به قرآن و... نیز توجه نمود.