محمدرضا ابراهیم نژاد
چکیده
عشق حالتی است که در همه انسانها وجود دارد و در برههای از عمر هر فرد به اوج خود میرسد. این پدیده همگانی در مورد پیشوایان الهی وضع ویژهای دارد، چرا که عدّهای آنان را در عرصه عشقورزی، الگوی خود قرار میدهند و عدّهای آنان را به انتقاد میگیرند. در این مقاله معنا و اقسام عشق از دیدگاه نحلههای مختلف و از منظر وحی بررسی میشود ...
بیشتر
عشق حالتی است که در همه انسانها وجود دارد و در برههای از عمر هر فرد به اوج خود میرسد. این پدیده همگانی در مورد پیشوایان الهی وضع ویژهای دارد، چرا که عدّهای آنان را در عرصه عشقورزی، الگوی خود قرار میدهند و عدّهای آنان را به انتقاد میگیرند. در این مقاله معنا و اقسام عشق از دیدگاه نحلههای مختلف و از منظر وحی بررسی میشود و سپس در مکتب و سیره پیشوایان مورد مطالعه قرار میگیرد. در مکتب پیشوایان، عشق و عاشقان حقیقی ستوده است و عاشقان مجازی و کاذب مورد مذمتاند. در سیره پیشوایان، عشق حقیقی فراگیر و پرتوافکن بر سراسر زندگی آنان است. عشق مجازی آناندر راستای عشق حقیقی است و عشق کاذب در وجود آنان راهی ندارد. شبههها و نسبتهایی از سنخ عشق کاذب که درباره پیشوایان الهی القا شده، به صراحت آیات قرآن و شهادت اهلبیت (ع) طرد شدهاند و شخصیت و زندگی آنان چنان معرفی شده که از عشق کاذب و هوس پاک و منزه است.
محمدرضا ابراهیم نژاد
چکیده
بخش وسیعی از تعالیم و احکام قران، مربوط به حقوق و وظایف متقابل زوجین است. این تعالیم در زمینه موارد «نشوز» و ناسازگاری آنان نسبت به یکدیگر دارای اهمیت مضاعف است. مدعیان دفاع از حقوق زن، رهنمودهای هشداری و تنبیهی قران درباره نشوز زنان را مورد انتقاد قرار می دهند اما بررسی آیات کریمه قرآن و تفسیر آنها نشان می دهد که هدف و فلسفه رهنمودهای ...
بیشتر
بخش وسیعی از تعالیم و احکام قران، مربوط به حقوق و وظایف متقابل زوجین است. این تعالیم در زمینه موارد «نشوز» و ناسازگاری آنان نسبت به یکدیگر دارای اهمیت مضاعف است. مدعیان دفاع از حقوق زن، رهنمودهای هشداری و تنبیهی قران درباره نشوز زنان را مورد انتقاد قرار می دهند اما بررسی آیات کریمه قرآن و تفسیر آنها نشان می دهد که هدف و فلسفه رهنمودهای قرانی تضعیف کرامت زن نیست، بلکه اصلاح و تقویت بنیان خانواده است؛ خاصه آنکه موارد اجرای این احکام، بسیار اندک و در عین حال همراه با حفظ صمیمیت است، و افراد یا جامعه هایی که راهکارهای دیگری داشته اند، به تجربه موفقی نرسیده اند.