جستاری در مفهوم‌شناسی و گسترة اخلاص در قرآن

سید حسن بطحایی گلپایگانی

دوره 4، شماره 12 ، خرداد 1392، ، صفحه 97-116

https://doi.org/10.22054/rjqk.2013.5614

چکیده
  دعوت به خداپرستی و اخلاص در بندگی سرلوحة دعوت همة انبیاء الهی بوده است. دستور بندگی خالص در قرآن علاوه بر واژة اخلاص و مشتقّات آن با کلمات و عبارت‌های متنوّع دیگری آمده است؛ مانند: «یُریدُونَ وَجْهَه»، «أَسلم وجهه لله»، «نَصَحُوا لِلَّهِ»، «اِبْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّه»، «اِبْتِغاءَ وَجْهَ اللَّه»، «وَ ...  بیشتر

بدایت حرکت (سیر و سلوک) دراوصاف الاشراف

جمشید صدری؛ جواد طاهری

دوره 1، شماره 2 ، آذر 1389، ، صفحه 127-143

https://doi.org/10.22054/rjqk.2010.5534

چکیده
  خواجه نصیر الدین طوسی در رشد و شکوفایی اندیشه های عرفانی سهم بسزایی دارد که اوصاف الاشراف و شرح اشارات ابن سینا موید همین امر است. اوصاف الاشراف از نظر حجم بسیار کوچک اما از حیات محتوا بسیار غنی است و خواجه در این رساله از اندیشه های عرفانی به خوبی دفاع می کند. وی مدعی برخورداری از تجربه عرفانی نیست، بلکه تلاش وی در راستای ارزیابی عقلانی ...  بیشتر