حسین هنرخواه؛ عبدالرحیم سلیمانی بهبهانی
چکیده
در شش آیهی قرآن کریم، بهشت با عنوان «ارث» توصیف شده است. هر ارثی از سه رکن وارث، موروثٌمنه و میراث تشکیل شده است، که مصداق وارث و میراث در آیات مذکور، به ترتیب عبارتند از: مؤمنان و بهشت، اما نسبت به موروثٌمنه، میان مفسران اختلاف نظر وجود دارد. برخی بر اساس روایات بر این باورند که کافر، موروثٌمنه است؛ یعنی مؤمنان ...
بیشتر
در شش آیهی قرآن کریم، بهشت با عنوان «ارث» توصیف شده است. هر ارثی از سه رکن وارث، موروثٌمنه و میراث تشکیل شده است، که مصداق وارث و میراث در آیات مذکور، به ترتیب عبارتند از: مؤمنان و بهشت، اما نسبت به موروثٌمنه، میان مفسران اختلاف نظر وجود دارد. برخی بر اساس روایات بر این باورند که کافر، موروثٌمنه است؛ یعنی مؤمنان جایگاه کفار در بهشت را به ارث میبرند. برخی دیگر معتقدند که انسان بهشت را از اعمال خود به ارث میبرد. بسیاری از مفسران بر اساس پیشفرضِ عدم انطباق معنای ارث بر بهشت، این واژه را بر یکی از معانی مجازی- همچون: اعطاء، بقاء و مالکیت- حمل کردهاند. این پژوهش با تحلیل و بررسی آیات، به این نتیجه دست یافته است که موروثٌمنه، خداوند متعال است با این توضیح که مؤمنان، با ایمان و اعمال صالح خود با خداوند پیوند معنوی برقرار کرده، و نتیجه این پیوند آن است که بهشت را از خداوند به ارث میبرند.