نعیم عموری؛ مسعود باوان پوری
چکیده
اراده به معنای خواستن، محبّت، طلب و امر و دستور آمده است. در قرآن کریم به انواع مختلفی از اراده اشاره شده است که ارادة الهی در بالاترین سطح آن قرار دارد و پس از آن ارادة انسانی، فطری و شیطانی قرار دارند. ارادة انسانی به فرد این اختیار را می‌دهد که اعمال خیر و شر انجام دهد و خویشتن مسئول پاسخگویی به این اعمال در روز قیامت باشد. اراده در ...
بیشتر
اراده به معنای خواستن، محبّت، طلب و امر و دستور آمده است. در قرآن کریم به انواع مختلفی از اراده اشاره شده است که ارادة الهی در بالاترین سطح آن قرار دارد و پس از آن ارادة انسانی، فطری و شیطانی قرار دارند. ارادة انسانی به فرد این اختیار را می‌دهد که اعمال خیر و شر انجام دهد و خویشتن مسئول پاسخگویی به این اعمال در روز قیامت باشد. اراده در مواضع خیر و شر به کار میرود که ارادة خیر شامل ارادة اصلاح و تغییر، نصحیت، تلاش برای آخرت، شیردهی مادر و خویشتنداری (شکیبایی) می‌گردد و نیز ارادة شر شامل اموری مانند ارادة گمراهی، نیرنگ و فریب، خیانت، فجور، قتل و جبروت، فرار از امر واجب، کفر و الحاد و ولایت کافران میشود. مقالة حاضر میکوشد با بررسی متن قرآن کریم و با بهرهگیری از روش توصیفی ـ تحلیلی و به شیوة کتابخانهای، انواع اراده را در قرآن کریم با ذکر مثالهایی دربارة هر یک، مورد تبیین و بررسی قرار دهد.
محمّدحسین مردانی نوکنده
چکیده
از شرایط مهمّ توفیق در هر کار، به‌ویژه امر خطیر تربیت، اتّخاذ روش‌ها و شیوه‌هایی است که فرد را در رسیدن به هدف و در پیمودن راه کمال یاری بخشد. مهم‌ترین تعلیم و اساسی‌ترین بینشی که اسلام می‌خواهد به انسان ارائه دهد، بینش توحیدی است. قرآن می‌خواهد انسان را با خدا آشنا کند و دربارة خدا به انسان معرفت بدهد. در قرآن کریم حکایت‌ها و داستان‌های ...
بیشتر
از شرایط مهمّ توفیق در هر کار، به‌ویژه امر خطیر تربیت، اتّخاذ روش‌ها و شیوه‌هایی است که فرد را در رسیدن به هدف و در پیمودن راه کمال یاری بخشد. مهم‌ترین تعلیم و اساسی‌ترین بینشی که اسلام می‌خواهد به انسان ارائه دهد، بینش توحیدی است. قرآن می‌خواهد انسان را با خدا آشنا کند و دربارة خدا به انسان معرفت بدهد. در قرآن کریم حکایت‌ها و داستان‌های تربیتی فراوانی وجود داردکه در صدد ارائة بینش و جهان‌بینی متعالی به انسان می‌باشد. سؤال اصلی در این تحقیق آن است که حکایات و داستان‌های تربیتی قرآن، چگونه به انسان در ارائة بینش صحیح و جهان‌بینی متعالی یاری می‌رساند؟ هدف اصلی، ارائة بینش و اعطای جهان‌بینی متعالی به انسان از طریق نتایج و دستاوردهای حکایات تربیتی مستخرج از قرآن می‌باشد. نتایج اصلی که از مقاله قابل استخراج است، عبارتند از: قرآن کریم در تلاش است تا با ارائة بینشی صحیح نسبت به حقایق جهان هستی، حجاب‌های غفلت را از دیدگان انسان بزداید. همچنین تغییر بینش‌ها و نگرش‌های نادرست و جایگزینی باورها و ایده‌های صحیح، دستاورد دیگر حکایات قرآنی می‌باشد. در نهایت، ارائة بینش صحیح از طریق مواجه کردن آدمی‌با واقعیّت‌ها و ارائة بینش به شکل عملی باعث می‌گردد که افق دید انسان در جریان عمل (دستاورد عملی) تغییر یابد و به حقیقت رهنمون گردد.
حسن دادخواه
چکیده
قرآن کریم در محیطی پا به عرصة هدایت مردم نهاد که زبان عربی در اوج فصاحت و بلاغت قرار داشت و طبیعی است که زبان قرآن برای برقراری ارتباط با آنان از واژگان و تعبیرهای متعارف آن جامعه استفاده کند. از سوی دیگر، سروده‌های موسوم به چکامه‌های هفت یا ده‌گانة شاعران عرب پیش از اسلام که گنجینه شعر، ادب و فرهنگ مردمان آن روزگار به شمار می‌آید، ...
بیشتر
قرآن کریم در محیطی پا به عرصة هدایت مردم نهاد که زبان عربی در اوج فصاحت و بلاغت قرار داشت و طبیعی است که زبان قرآن برای برقراری ارتباط با آنان از واژگان و تعبیرهای متعارف آن جامعه استفاده کند. از سوی دیگر، سروده‌های موسوم به چکامه‌های هفت یا ده‌گانة شاعران عرب پیش از اسلام که گنجینه شعر، ادب و فرهنگ مردمان آن روزگار به شمار می‌آید، به تنهایی نشان از غنی بودن زبان عربی پیش از نزول قرآن دارد. این مقاله در پی آن است تا با بررسی ارتباط زبانی میان آن چکامهها و قرآن کریم، واژگان مشترکات میان آن دو و ظرفیّت معنایی آن واژگان را مورد بررسی قرار دهد. از این رو با آوردن ابیات چندی از چکامه‌های برتر عرب و برخی آیات قرآن کریم، واژگان مشترک با بیان معنای آنها معلوم شده است. وجود تعداد قابل توجّه از واژگان چکامه‌های عربی پیش از اسلام در قرآن کریم و شباهت معنایی میان آن واژگان، نشانگر چند واقعیّت است؛ از جمله فصیح و قابل فهم بودن واژگان چکامهها برای مردم آن روزگار، کم بودن فاصلة زمانی میان زمان سروده شدن چکامهها با زمان نزول قرآن کریم و درستی انتساب آن چکامهها به پیش از اسلام می‌باشد.
