Document Type : Research Paper

Authors

1 عضو هیات علمی گروه معارف دانشگاه شهید بهشتی

2 faculty member in alzahra university

Abstract

The use of new epistemic and linguistic tools and knowledge is a methodical method in verses and instances that results in decoding the conceptual underlying layers of the Qur'anic story. This paper, with a descriptive-analytical approach to the verses related to the story of civil spouse, while examining the structure and concept of the spouse's prayers, identifies the discourse-based components of the text based on the theory of Frecklaw's discourse analysis. In this way, the tremendous capacity of Qur'anic texts in the process of meaning-making will be revealed and a new horizon will be opened in the analysis of the Qur'anic story. The findings indicate that the three levels of description, interpretation, explanation, sustained linkage, and language and social context interplay in these prayers. Thus, in the prayers of the spouse, the language creates representations of reality and the prayers have a social structure and nature. The discourse of these liturgies, by delineating the lexical items, reflects a reflection of the ideology of the time and reproduces a destructive discourse to associate the concept of monotheism.

Keywords

آقاگل­زاده، فردوس. (1385ش.). تحلیل گفتمان انتقادی. تهران: علمی فرهنگی.
آقاگلزاده، فردوس و غیاثیان، مریم سادات. (1386ش.). «رویکردهای غالب در تحلیل گفتمان انتقادی». مجله زبان و زبان­شناسی. دورة 3.
ش5. 39ـ 54.
آلوسی، محمودبن­ عبدالله. (1415ق.). روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع المثانی. محقق: علی عبدالباری عطیه. بیروت: دار الکتب العلمیه، منشورات محمدعلی بیضون.
ابن ­أبى­حاتم، عبدالرحمن­ ابن ­محمد.(1419ق.). تفسیر القرآن العظیم. محقق: اسعد محمد الطیب. چ3. عربستان سعودى: مکتبة نزار مصطفى الباز.
ابن ­عاشور، محمد­­طاهرابن­ محمد. (1984م.). التحریر و التنویر. تونس: الدار التونسیه للنشر.
ابن ­هشام، عبدالملک. (1963م.). السیرة النّبویة. محقق: محمد محیی­الدین عبدالحمید. قاهره: مکتبة محمدعلی صبیح و أولاده.
أبوحیان اندلسی، محمدابن ­یوسف. (1420ق.). البحر المحیط فى التفسیر. محقق: صدقی محمد جمیل‏. بیروت: دار الفکر.
الهیان، لیلا. (1391ش.). «بررسی اهمیت بافت در پژوهش­های ادبی». فصلنامه پژوهش­های ادبی. سال 9. ش36 و37. 35ـ 48.
براهینی، رضا. (1368ش.). قصه­نویسی. چ4. تهران: البرز.
بهجت­پور، عبدالکریم. (1389ش.). «روش طرح توحید در قرآن (خداپرستی یا خداشناسی)». قبسات. سال 15.  ش 57. 83ـ 86.
پاکتچی، احمد. شیرزاد، محمدحسین. و شیرزاد، محمدحسن. (1398ش.). «تحلیلی زبان­شناختی ـ بین­الادیانی از انگارۀ نذر در قرآن کریم».
کتاب قیّم. سال9. شمارة 20. 7ـ 28.
جرجانی، عبدالقاهر. (1997م.). دلائل الإعجاز. شرح و تعلیق: محمد التنجی. بیروت: دار الکتاب العربی.
رشیدرضا، محمد. (1999م.). تفسیر المنار (تفسیر القرآن الکریم). محقق: ابراهیم شمس­الدین. بیروت: دار الکتب العلمیه.
سرایی، حسن. فتحی، سروش. و زارع، زهرا. (1387ش.). «روش کیفی در مطالعات اجتماعی با تأکید بر روش تحلیل گفتمان و تحلیل
گفتمان انتقادی». پژوهش­نامه علوم اجتماعی. سال 2. ش 3.. 83-105.
سلطان علی‌شاه، سلطان محمدحیدر. (1408ق.). بیان السعادة فی مقامات العباده. لبنان: مؤسسة الاعلمی للمطبوعات.
سیوطى، جلال­الدین‏. (1404ق.). الدرّ المنثور فى تفسیر المأثور. قم: کتابخانه آیة‌الله مرعشى نجفى‏.
صفوی، کوروش. (1383ش.). از زبان شناسی به ادبیات. تهران: سورة مهر.
طباطبایى، سیدمحمدحسین. (1417ق.). المیزان فى تفسیر القرآن‏. چ5. قم: دفتر انتشارات اسلامى جامعۀ مدرسین حوزة علمیه.
طباطبائی، سید محمد حسین . (1389ش.). روابط اجتماعی در اسلام. چ2. قم: بوستان کتاب.
طبرى، محمدابن ­جریر. (1412ق.). جامع البیان فى تفسیر القرآن. بیروت: دار المعرفه‏.
عکاشه، محمود. (2014م.). تحلیل الخطاب فی ضوء نظریة أحداث اللّغة. قاهره: دار النشر للجامعات.
فتوحی، محمود. (1390ش.). سبک­شناسی: نظریه، رویکردها و روشها. تهران: سخن.
فرکلاف، نورمن. (1379ش.). تحلیل گفتمان انتقادی. ترجمۀ فاطمه شایسته­پیران و همکاران. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه.
قمى، على­بن ­ابراهیم‏. (1367ش.). تفسیر قمى. محقق: سید طیب موسوى جزایرى. چ 4. قم: دار الکتاب‏.
قرشی بنایی، سید علی‌اکبر. (1366ش.). تفسیر احسن الحدیث. تهران: واحد تحقیقات اسلامی.
قرطبى، محمدابن­ احمد. (1364ش.). الجامع لأحکام القرآن‏. تهران: ناصرخسرو.
کالر، جاناتان. (1382ش.). نظریۀ ادبی. ترجمۀ فرزانه طاهری. تهران: نشر مرکز.
مخزومی، مهدی. (1964م.). فی النحو العربی. بیروت: بی­نا.
محسنی، محمدجواد. (1391ش.). «جستاری در نظریه و روش تحلیل گفتمان فرکلاف». معرفت فرهنگی اجتماعی. سال3. ش3. صص63ـ
86.
مطهری، مرتضی. (1372ش.). مجموعه آثار. تهران: صدرا.
مکارم شیرازی، ناصر و همکاران. (1371ش.). تفسیر نمونه. تهران: دار الکتب الاسلامیه.
میرصادقی، جمال. (1380ش.). عناصر داستان. چ 4. تهران: سخن.
 ون­دایک، تئون. (1383ش.). مطالعاتی در تحلیل گفتمان از دستور متن تا گفتمان کاوی انتقادی. ترجمة پیروز ایزدی و دیگران. 
تهران: مرکز مطالعات تحقیقات رسانه­ ها.
Fairclough, Norman. (1989). Language and Power. London: Longman.