نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار فلسفه و کلام، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

گزاره یا همان قضیه منطقی کوچکترین واحد معرفت تصدیقی است که به "باور صادق موجّه" تعریف شده است. برخی از آیات قرآنی گزاره واحد هستند و برخی مشتمل بر چند گزاره‍اند.گزاره‍های قرآنی گاهی فقهی هستند، مانند:«أَحَلَّ اللّهُ الْبَیْعَ» گاهی اخلاقی‍اند، مانند:«إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ» گاهی کلامی هستند، مانند:«هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» گاهی فلسفی‍اند، مانند:«أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَیْرِ شَیْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ» به همین بیان گاهی گزاره‍های قرآنی عرفانی هستند، مانند:«هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ».اینکه معیارها و شاخص‍های عرفانی بودن گزاره‍های قرآنی چیست؟پرسش اصلی این جُستار است. طبق یافته‍های این پژوهش؛ مربوط به وحدت وجود بودن به معنای درست و قابل دفاع آن، مربوط به توحید افعالی بودن، دلالت بر قوس نزول و قوس صعود داشتن، دلالت بر عوالم چندگانه عرفانی داشتن، دلالت بر تجلّی نمودن، دلالت بر سریان شعور و علم در کل هستی داشتن و... از جمله شاخص‍های گزاره‍ عرفانی بودن گزاره‍های قرآنی است. لازم به ذکر است که در این مقاله عرفان نظری مبنای بحث قرار گرفته و عرفان عملی خود نوشتار مستقلی می‍طلبد. هدف مقاله زمینه‍سازی برای شناسایی همه گزاره‍های عرفان نظری در قرآن کریم و سپس در احادیث است تا مقدمات تدوین عرفان نظری ناب اسلامی متَخَذ از آیات و روایات تمهید گردد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Criteria for the Mystical Nature of Quranic Propositions

نویسنده [English]

  • Hosein Hashemnezhad

Assistant Professor of Philosophy and Theology, University of Tehran, Tehran, Iran

چکیده [English]

A proposition or logical proposition is the smallest unit of knowledge defined as “justified true belief”. Some Qur'anic verses are a single proposition and some contain several propositions. Quranic propositions are sometimes religious laws. Sometimes they are moral and sometimes they are philosophical. In the same way, sometimes Quranic propositions are mystical. What are the criteria and indicators of the mystical nature of Quranic propositions? This question is the main question of this article. According to the findings of this study, being related to the unity of existence in the true and defensible sense, being related to the unity of divine acts, denoting multiple mystical worlds, denoting a descent arc and an ascent arc, denoting the stream of consciousness and knowledge in the whole existence, etc.,… are some of the criteria for being mystical propositions in the Qur'an. It should be noted that in this article theoretical mysticism is the basis of the discussion and practical mysticism requires its own independent writing.

کلیدواژه‌ها [English]

  • mystical statement
  • Quranic proposition
  • manifestation
  • unity of existence
  • descent arc
منابع
آملی، سید حیدر. (1384). جامع الاسرار و منبع الانوار. تصحیح هانری کربن. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
آملی، سید حیدر.(1422ق). تفسیر المحیط الاعظم. تصحیح سید محسن موسوی تبریزی.تهران: وزارت ارشاد.
ابن ابی جمهور، محمد بن زین‌الدین .(1428). غوالی اللئالی العزیزیه فی الاحادیث الدینیه. قم: دارالسید الشهدا لنشر.
ابن عربى،‏ محیى الدین.(1422ق). تفسیر ابن عربى( تأویلات عبد الرزاق). مصحح: سمیر مصطفی رباب. بیروت: دارالتراث العربی.
ابن عربی، محی الدین. (1381). فتوحات مکیّه. تهران: نشر مولی.
ابن فناری، شمس الدین محمد بن حمزه. ( 1374). مصباح الانس بین المعقول و المشهود. تهران: نشر مولی.
ابن منظور.جمال الدین محمّد بن مکرم. (1408) لسان العرب. ج 15. چ اوّل. بیروت: دارالاحیاء التراث العربى.
بقلى شیرازى‏. روزبهان. (1428ق). مشرب الأرواح‏. مصحح: عاصم ابراهیم الکیالى الحسینى الشاذلى الدرقاوى‏. قاهره: دار الآفاق العربیه.
_____________. (1428ق). تقسیم الخواطر. مصحح: احمدفرید المزیدی. مصر؛ قاهره: دار الآفاق العربیه.
جامی، عبدالرحمن. (1392). هفت اورنگ. تهران: جیحون.
حسن زاده آملى، حسن.(1386). هزار و یک کلمه‏. قم: بوستان کتاب.
الخرکوشى، ابو سعد عبد الملک بن محمد(1427 ق). تهذیب الاسرار فى اصول التصوف. 1جلد. چاپ اول. بیروت: دار الکتب العلمیه.
خوارزمی، حسن بن حسین. (1379). شرح فصوص الحکم. تصحیح: حسن حسن زاده آملی. قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
سبزوارى،. محمد ابراهیم. (1386). شرح گلشن راز( سبزوارى). مصحح: پرویز عباسى داکانى.تهران: نشر علم.
سلطان ولد، بهاء الدین. (1376). انتها نامه. مصحح محمدعلی خزانه دار لو. تهران: نشر روزنه.
السلمى‏، ابو عبد الرحمن محمد بن الحسین. (1388). مجموعة آثار السلمى‏. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
شیخ علوان، نعمه‏الله بن محمود. (1999م). الفواتح الإلهیة و المفاتح الغیبیة الموضحة للکلم القرآنیه و الحکم الفرقانیه.مصر؛ قاهره: دار الرکابی للنشر.
شبسترى، شیخ محمود. (1382). حق الیقین فى معرفه رب العالمین‏. مصحح: جواد نوربخش. تهران: نشر یلدا قلم.
_____________ و دیگران. (1363). مجموعه رسائل عوارف المعارف‏. شیراز. انتشارات کتابخانه احمدی.
شیروانى، زین العابدین. (1315). بستان السیاحه‏. تهران: انتشارات احمدی.
صدرالدین شیرازى، محمد بن ابراهیم‏. (1361). تفسیر القرآن الکریم. مصحح: محمد خواجوى. قم: بیدار.
طباطبائی، محمدحسین. (1999م). الرسائل التوحیدیه. بیروت: نشر النعمان.
____________. (1360). المیزان فی تفسیر القران. قم: انتشارات اسلامی.
طباطبائی، محمدحسین. (1382). نهایة الحکمه. تصحیح و تعلیق: غلامرضا الفیاضی. قم: مرکز انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
طهرانی، سیدمحمدحسین.(1394). لباب الالباب در سیره سلوک اولوالباب. مشهد: انتشارات علامه طباطبائی.
عین القضاه همدانی، عبدالله بن محمد. (1962م). شکوى الغریب عن الأوطان إلى علماء البلدان‏. مصحح: عفیف عسیران‏. فرانسه. پاریس: انتشارات بابیلون.
غزالى،. ابو حامد محمد. (1406ق). إحیاء علوم الدین‏. مصحّح: عبد الرحیم بن حسین حافظ عراقى‏.بیروت: دارالکتاب العربی.
قیصری، داوود. (1375). شرح فصوص الحکم. تصحیح: سیدجلال الدین آشتیانی. تهران: شرکت انتشارات علمی.
قیصری، داوود. (1357). رساله التوحید و النبوة و الولایه در رسائل قیصری. تصحیح: سیدجلال الدین آشتیانی. تهران: انجمن حکمت و فلسفه ایران.
کاشانی فیض، ملامحسن. (1380). محجة البیضاء. تصحیح: علی اکبر غفاری. قم: انتشارات اسلامی.
گنابادی، سلطان محمد. (1408ق). تفسیر بیان السعادة فى مقامات العبادة. بیروت: موسسه اعلمی للمطبوعات.
معرفت، محمد هادی. (1385). تفسیر و مفسران. قم: موسسه فرهنگی تمهید.
مکی، ابوطالب. (1417ق). قوت القلوب فى معاملة المحبوب‏. مصحح: باسل عیون السود. بیروت: دار الکتب العلمیه.
مولوی، جلال الدین محمد. (1363). مثنوی معنوی. تهران: انتشارات طلوع. چاپ چهارم.
میرزابابا شیرازى‏، ابوالقاسم بن عبدالنبی. (1363). مناهج أنوار المعرفة فى شرح مصباح الشریعه. مصحح:سیدمحمدجعفر باقری. تهران: نشر خانقاه احمدی.
‏ النخجوانى، نعمة الله بن محمود. (1419ق). الفواتح الإلهیة و المفاتح الغیبیه. مصر: قاهره؛ داررکابی.
النهاوندى البغدادى‏، ابوالقاسم الجنید بن محمد. (2003م). السر فى انفاس الصوفیه. مصحح: عبد البارى محمد داوود. مصر: قاهره؛ نشر جوامع الکلم.