نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

الهام القاء چیزی در قلب، مخصوص است به این که از جانب خدا . . . (راغب، 1412ق: ماده لهم) یا با واسطه ملک مأمور باشد (قریشی، 1361: ج7ـ5، ماده لهم). منظور از وحی، کاربرد رسالی آن می‌باشد، یعنی ارتباط ویژه خداوند با پیامبران . . .. الهام در اصطلاح عرفانی نوعی اخبار و افاضه الهی برای انسان است که او را به انجام عمل فرامی‌خواند. تفاوت ماهوی الهام و وحی اولیاء مشخص نمی‌باشد، هر چند به نظر می‌رسد هر دو در ماورایی بودن مشترک هستند. از این رو الهام خاص که همان علم امام می‌باشد، از جهت ماهیت با وحی رسالی پیامبر تفاوتی ندارد، ولی با توجه به روایات، سزاوار نیست نام وحی بر آن نهاد. با توجه به برخی ویژگی‌های وحی و الهام، تفاوت‌هایی قابل ذکر است که برخی از این جمله‌اند: وحی از خواص نبوت، الهام از خواص ولایت، روشن بودن منبع وحی برای پیامبر و . . . دریافت‌های اولیاء الهی غیر معصوم، حتی معصوم فقط به بسط کمّی شریعت کمک می‌کند. از احادیث استفاد می‌شود که ائمه معصومین (ع) از نوعی علم برخوردار بوده‌اند و این قبیل علوم شبیه وحی بوده است که تحدیث و شاید الهام نام بردار باشد. علوم اولیاء (عرفا) نیز از منبع علم امامان و پیامبر تغذیه می‌شود و در رتبه علوم اولیاء معصوم نمی‌ایستد، از این‌رو هیچ عارف کاملی ادعای تجارب فربه‌تر از نبی و امام نخواهد داشت.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

On the Differences between Inspiration and Revelation

نویسنده [English]

  • hesam khalatbari

چکیده [English]

Inspiration is the implantation of an idea in one's heart; it is sent either directly by God or through the mediation of an appointed angel. Revelation, however, has a prophetic function and refers to the particular relation between God and the prophets. Inspiration, in its mystical sense, refers to a kind of divine communication and gift for man which calls him to take an action. The essential difference between inspiration and revelation to the saints is not clear, though they both seem to share the quality of being heavenly. Therefore, special inspiration which is the very knowledge of the Imams has no essential difference with the prophetic revelation to the prophet; however, according to narrations, it is not proper to label it as revelation. Particular qualities of inspiration and revelation enable us to mention some differences between them including the followings: revelation is specific to prophethood while inspiration is a characteristic of guardianship; the source of revelation is known to the prophet, etc. Inspirations to the non-immaculate saints, and even the immaculate ones, merely contribute to the quantitative expansion of religious law. According to some traditions, Immaculate Imams (PBUT) had a kind of knowledge which resembles revelation and can be named inspiration or recounting traditions. The knowledge of the saints (mystics) comes from that of the Imams and the Prophet, but does not have the same rank as their knowledge. As a result, no perfect mystic can claim to have experiences beyond those of the Imams or the Prophet.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Revelation
  • inspiration
  • the quality of the inspirations to the saints
  • qualitative expansion
  • the knowledge of the Imams