هاشمی علی آبادی, سید احمد. (1397). بررسی و پاسخ شبهة «قرآن و فرهنگ مردگرایی» از سوی مستشرقان. پژوهشنامه معارف قرآنی, 8(31), 157-181. doi: 10.22054/rjqk.2018.29109.1639
سید احمد هاشمی علی آبادی. "بررسی و پاسخ شبهة «قرآن و فرهنگ مردگرایی» از سوی مستشرقان". پژوهشنامه معارف قرآنی, 8, 31, 1397, 157-181. doi: 10.22054/rjqk.2018.29109.1639
هاشمی علی آبادی, سید احمد. (1397). 'بررسی و پاسخ شبهة «قرآن و فرهنگ مردگرایی» از سوی مستشرقان', پژوهشنامه معارف قرآنی, 8(31), pp. 157-181. doi: 10.22054/rjqk.2018.29109.1639
هاشمی علی آبادی, سید احمد. بررسی و پاسخ شبهة «قرآن و فرهنگ مردگرایی» از سوی مستشرقان. پژوهشنامه معارف قرآنی, 1397; 8(31): 157-181. doi: 10.22054/rjqk.2018.29109.1639
بررسی و پاسخ شبهة «قرآن و فرهنگ مردگرایی» از سوی مستشرقان
از جمله پرسش‌های درون‌متنی در حوزة مباحث زبان‌شناسی قرآن، سؤال از نحوة سخن‌گفتن قرآن در مواردی است که مردان و زنان را مخاطب قرار می‌دهد و یا دربارة مردان و زنان به طور خاص سخن می‌گوید و در این موارد، به زعم برخی اندیشمندان و مستشرقان، قرآن متأثر از فرهنگ زمانه، گفتمانی مردانه را اتخاذ نموده‌است و جانب‌دارانه سخن می‌راند. این مقاله به بررسی و تبیین این شبهه می‌پردازد و دلایلی را در پاسخ به این شبهه مطرح می‌نماید. نتیجة این تحقیق آن است که گفتمان مردانة قرآن متأثر از فرهنگ زمانه نبوده‌است، بلکه ایرادکنندگان شبهه، مباحث زبان‌شناختی قرآن را با مباحث کلامی یا اخلاقی خلط نموده‌اند و با نگاهی یکسویه به آیات و چشم‌پوشی از آیات هم‌موضوع و هم‌معنا و نیز رعایت نکردن قاعدة سیاق در فهم، موجب تقطیع آیات و اشتباه در فهم شده‌اند. همچنین، بی‌توجهی اینان به مباحث برون‌متنی مثل وجود تفاوت‌های تکوینی بین زن و مرد، نقش‌های اختصاصی هر یک و نیز اصل تشابه‌محوری به جای تناسب‌محوری موجب فهم نادرست از این دسته آیات شده‌است. اطلاعات این پژوهش به صورت کتابخانه‌ای گردآوری شده‌است و پردازش داده‌ها با روش تحلیل انتقادی می‌باشد.
Investigating and Responding to the Misgiving of the “Quran and the Culture of Androphilia” by Orientalists
نویسندگان [English]
seyedahmad hashemialiabadi
33/5000
Faculty Member of Shahid Beheshti University
چکیده [English]
Among the interlaced questions in the field of linguistic discussions of the Quran, the question of how the Quran is spoken in cases that addresses men and women, or talk specifically about men and women, and in some cases, according to some scholars and Orientalists, the Quran is influenced by the culture of the male-dominated discourse of time and speaks with biased. This paper examined these doubts and explains some of the reasons for this. The result of this research is that the male Quranic discourse is not influenced by the culture of the time, but the dubious objectors have confused the linguistic discussions of the Quran with verbal or moral issues, and taking an one-sided look at the verses and ignoring the verses with the same subject matter and the meaning as well as the non-observance led to fragmentation of verses and misunderstandings. Also, their ignorance of discussions beyond the source such as the existence of germinal differences between men and women, and the specific roles and the principle of axial similarity, instead of the pivotal alignment, have led to a misunderstanding of this verse. The data of this research were gathered in a library and data processing manner using a critical analysis method
کلیدواژه‌ها [English]
The Quran, Culture, Masculinity, Men, Women
مراجع
قرآن کریم.
ابن‌کثیر دمشقی، اسماعیل‌بن عمرو. (1419 ق.). تفسیر القرآن العظیم. چ 1. بیروت. دارالکتب العلمیة.
ابن‌منظور، محمدبن مکرّم. (1414 ق.). لسان‌العرب. چ 3. بیروت: دار صادر.
ابن‌بابویه، محمدبن علی. (1385). علل الشرایع. چ 2. قم: داوری.
احمدی، حبیب‌الله. (1381). پژوهشی در علوم قرآن. چ 4. قم: فاطیما.
ایازی، سید محمدعلی. (1380). چ 2. قرآن و فرهنگ زمانه. قم: کتاب مبین.
ابتدای صفحه