Authors

1 Assistant Professor of Quranic Science University

2 Postgraduate Faculty of Science Quran, Mashhad

Abstract

Using the "semantic components" as one of the new projects and designs in the semantic studies of Quranic sciences plays an important role in achieving the exact meanings of the vocabulary of this divine book and in recognizing the coherence and systematic relation of its concepts. Regarding the issue of the selective limitations of the vocabulary toward each other, in the language of the Holy Quran, which is limited to a fixed and fixed text, as with any other text, the possibilities of contiguity and contiguity are limited and binding. Therefore, the use of the semantic component theory as a tool for recognizing the vocabulary associated with the selective constraints is essential. For this reason, the present article seeks to rely on the descriptive-analytical method and the application “Disability/ Vahn”, “Weakness/ Zaaf” and “Helpless/ Steckanat” and the type of their arrangement. The Quranic propositions showed that the concept of weakness according to its meaningful components is the term and two other meanings of its subconscious. Similarly, the concept of "weakness" and "disability", due to subscription in their subclinical terms, are related to each other in a coherent relationship between the component and the time. In addition, among these three words, the concept of “Helpless” expresses the extreme state of subjectivity and disability.

Keywords

قرآن کریم.
آزادی، پرویز. (1390). مؤلفه‌های معنایی حق در قرآن کریم. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
آلوسی، سیدمحمود. (1415ق.). روح‌المعانی فی تفسیر القرآن العظیم. تحقیق علی عبدالباری عطیه. بیروت: دارالکتب العلمیة.
ابن‌سیده، علی‌بن اسماعیل. (1421ق.). المحکم و المحیط الأعظم. بیروت: دارالکتب العلمیة.
ابن‌عاشور، محمدطاهر. (1420ق.). تفسیر التحریر والتنویر. بیروت: مؤسسة التاریخ العربی.
ابن‌عجیبه، احمدبن محمد. (1419ق.). البحر المدید فی تفسیر القرآن المجید. احمد عبدالله قرشی رسلان. القاهره: الهیئة المصریة العامة للکتاب.
ابن‌عطیه اندلسی، عبدالحق‌بن غالب. (1422ق.). المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز. تحقیق عبدالسّلام عبدالشّافی محمد. بیروت: دارالکتب العلمیة.
ابن‌فارس، احمد. (1404ق.). مقاییس‌اللغه. تحقیق عبدالسلام محمد هارون. قم: مکتب الإعلام الإسلامی.
ابن‌منظور، محمد‌بن مکرم. (1414ق.). لسان‌العرب. چ3. بیروت: دار صادر.
ابوحیان، محمدبن یوسف. (1420ق). البحر المحیط فی التفسیر. تحقیق صدقی محمدجمیل. بیروت: دارالفکر.
ازهری، محمد‌بن احمد. (1421ق.). تهذیب اللغه. بیروت: دارإحیاء التراث الإسلامی.
افراشی، آزیتا. (1381). اندیشه‌هایی در معناشناسی. تهران: انتشارات فرهنگ کاوش.
جوهری، إسماعیل‌بن حماد. (1407ق.). الصحاح تاج‌اللغه وصحاح العربیه. تحقیق أحمد عبدالغفور عطار. چ4. بیروت: دارالعلم للملایین.
راغب‌اصفهانی، حسین‌بن محمد. (1374). المفردات فی غریب ألفاظ القرآن. ترجمة غلام‌رضا خسروی حسینی. چ2. تهران: مرتضوی.
زبیدی، محمدمرتضی. (1414ق.). تاج‌العروس من جواهرالقاموس. بیروت: دارالفکر.
زمخشری، محمود‌بن عمر. (1979م.). أساس‌البلاغه، بیروت: دار صادر.
ــــــــــــــــــــــــــــــ . (1407ق.). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل. چ3. بیروت: دارالکتاب العربی.
شریفی، علی. (1394). معناشناسی قرآن در اندیشة شرق‌شناسان با تأکید بر ایزوتسو. قم: انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب.
صاحب، اسماعیل‌بن عباد. (1414ق.). المحیط فی اللغه. تحقیق محمدحسن آل‌یاسین. بیروت: عالم الکتب.
صفوی، کورش. (1383). آشنایی با معناشناسی. تهران: پژواک کیوان.
ـــــــــــــــــــ . (1395). درآمدی بر معناشناسی. چ6. تهران: انتشارات سورة مهر.
صلاح، رشید و محمدعلی رضایی‌اصفهانی. (1383). «تفسیری جدید از مثال عنکبوت در قرآن». دوهفته‌نامة گلستان قرآن (علوم قرآن و حدیث). ش179. ص64.
طباطبائی، محمدحسین. (1374). المیزان فی تفسیرالقرآن. ترجمة محمدباقر موسوی همدانی. چ5. قم: جامعة مدرسین حوزة علمیه.
طبرسی، فضل‌بن حسن. (1360). مجمع‌البیان. ترجمة محمد بیستونی. تهران: فراهانی.
طریحی، فخرالدین‌بن محمد. (1375). مجمع‌البحرین. تحقیق احمد حسینی اشکوری. چ3. تهران: مرتضوی.
عمر، احمدمختار. (1385).معناشناسی. ترجمة حسین سیدی. مشهد: دانشگاه فردوسی.
فراهیدی، خلیل‌بن احمد. (1409ق.). العین. چ2. قم: نشر هجرت.
فیروزآبادی، محمدبن یعقوب. (1415ق.). القاموس‌المحیط. بیروت: دارالکتب‌ العلمیة.
فضیلت، محمود. (1385). معناشناسی و معانی در زبان و ادبیات. کرمانشاه: دانشگاه رازی.
کاشانی، ملافتح‌الله. (1336). تفسیر منهج‌الصّادقین. چ3. تهران: کتابفروشی محمدحسن علمی.
گیررتس، دیرک. (1393). نظریه‌های معناشناسی واژگانی. ترجمة کورش صفوی. تهران: نشر علمی.
مصطفوی، حسن. (1430ق.). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. چ3. بیروت: دارالکتب العلمیة.
مکارم‌شیرازی، ناصر و همکاران. (1371). تفسیر نمونه. چ10. تهران: دارالکتب الإسلامیه.