منابع و مآخذ
قرآن کریم.
آلوسی، سید محمود.(1415ق.). روحالمعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبعالمثانی.تحقیق علی عبد الباری عطیه. ط1. بیروت: دار الکتاب العلمیة.
آیتی، عبدالمحمد. (1357). معلقات سبع. چ3. تهران: سروش.
ابن أبیحاتم، عبدالرّحمنبن محمد. (1419ق.).تفسیر القرآن العظیم. تحقیق أسعد محمد الطیب. ط3. عربستان: مکتبة نزار المصطفی الباز.
ابنعاشور، محمدبن طاهر. (بیتا). التحریروالتنویر. بیجا: بینا.
ابوعبیدة، معمربن مثنی. (1381). مجازالقرآن. تحقیق محمد فؤاد سزگین. القاهره: مکتبة الخانجی.
ابنعجیبة، احمدبن محمد. (1419ق.). بحرالمدید فی تفسیر القرآن. تحقیق احمد عبدالله. القاهره: حسن عباس زکی.
ابنعطیه، عبدالحق. (1422ق.). المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز. تحقیق محمد عبدالسلام. ط1. بیروت: دار الکتاب العلمیة.
ابنفارس، ابوالحسین احمد. (1422ق.). معجم مقاییس اللغة. به کوشش محمد عوض مرعب و فاطمه محمد اصلان. بیروت: دار إحیاء التراث.
ابنقتیبة، احمدبن مسلم. (بیتا). غریب القرآن. بیجا: بینا.
ابنمنظور، محمدبن مکرّم. (1414ق.). لسانالعرب. چ3. بیروت: دار الصادر.
احمدی، بابک. (1370). ساختار و تأویل متن. تهران: مرکز.
اندلسی، ابوحیان. (1420ق.). بحرالمحیط فی التفسیر. تحقیق محمد جمیل صدقی. بیروت: دار الفکر.
پالمر، فرانک. ( 1374). نگاهی تازه به معناشناسی. ترجمة کوروش صفوی. چ4. تهران: نشر مرکز ـ کتاب ماد.
الجاحظ، ابیعثمان عمرو. (2003م.). البیان و التبیین. تحقیق عبدالسّلام هارون. اردن: دار الفارس.
الجرجانی، عبدالقاهر. (1417ق.). دلائل الإعجاز فی القرآن. تعلیق محمد التونجی. ط1. بیروت: دار الکتاب.
ــــــــــــــــــــــــــ . (1383). دلائل الإعجاز. ترجمة محمد رادمنش. چ1. اصفهان: انتشارات شاهنامهپژوهی.
ــــــــــــــــــــــــــ . (1412).دلائل الاعجاز. تحقیق محمود محمد شاکر. ط2. القاهره: مکتبة الخانجی.
ــــــــــــــــــــــــــ . (1412).أسرار البلاغة. تحقیق محمود محمد شاکر. ط1. القاهره: مکتبة الخانجی.
خضرالدوری، محمدیاس. (2014م.). دقائق الفروق اللغویةفی البیان القرآنی. ط2. بیروت: دار الکتب العلمیة.
درویش، محییالدّین. (1415ق.). إعراب القرآن و بیانه. چ4. سوریه: دار الإرشاد.
رازی، حسینبن علی. (1408ق.). روضالجنان وروحالجنان فی تفسیرالقرآن. تحقیق محمدجعفر یاحقی و محمدمهدی ناصح. مشهد: آستان قدس رضوی.
راغب اصفهانی، حسینبن محمد. (1412ق.). المفردات فی غریب القرآن. تحقیق صفوان عدنان. ط1. دمشق: دار العلم.
ساسانی، فرهاد. (1389). معناکاوی: به سوی نشانه شناسی اجتماعی. چ1. تهران: نشر علم.
سیوطی، جلالالدّین. (1404ق.). تفسیر المنثور فی درر المأثور. قم:کتابخانة آیتالله مرعشی.
صالح السامرائی، فاضل. (1396). بلاغت تعبیر در ساختارشناسی قرآن. ترجمه انسیه خزعلی و یسرا شادمان. چ1. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
ـــــــــــــــــــــــــــــ . (1428ق. /2007م.). معانی النحو. ط1. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
طباطبائی، سید محمدحسین. (1417ق.). تفسیرالمیزان. چ5. قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
طوسی، محمدبن حسن. (بیتا). التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
صفوی،کوروش. (1383). معنیشناسی کاربردی. چ1. تهران: انتشارات همشهری.
ــــــــــــــــــــ . (1379). درآمدی بر معنیشناسی. چ1. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی، پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی.
ــــــــــــــــــــ . (1394). از زبانشناسی به ادبیات. ج1. چ5. تهران: سورة مهر.
الطلحی، ردةالله. ( 1423ق.). دلالةالسیاق. ط1. مکة: مکتبة الملک فهد الوطنیة، معهد البحوث العلمیة.
علوی مقدم، مهیار. (1377). نظریههای نقد ادبی معاصر. تهران: سمت.
الکواز، محمدکریم. (1386). سبکشناسی اعجاز بلاغی قرآن. ترجمة سید حسین سیدی. تهران: سخن.
گیررتس، دیرک. (1393). نظریههای معناشناسی واژگانی. ترجمة کوروش صفوی. چ1. تهران: علمی.
لوشن، نورالهدی. (2006م.). علم الدلالة. مصر: الإسکندریة؛ المکتب الجامعی الحدیث.
محمد داوود، محمد. (2015م.). الدلالة والکلام. قاهره: دارالغریب.
ــــــــــــــــــــــــ . (2002م.). القرآن الکریم وتفاعل المعانی. 2ج. قاهره: دارالغریب.
مختار عمر، احمد. (1385). معناشناسی. ترجمة سیّد حسین سیّدی. چ1. مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی.
مصطفوی، حسن. (1360). التحقیق فی کلمات القرآن. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
مکارم شیرازی، ناصر. (1421ق.). الأمثل فی تفسیرکتاب الله المنزل. چ1. قم: مدرسة علیبن ابیطالب(ع).
المنجد، محمد نورالدّین. (1422ق.). الترادف فی القرآن الکریم. دمشق بیروت: دارالفکرـ دار الفکر المعاصر.
نهر، هادی. (2008م./ 1429ق.). علم الدلالة التطبیقی فی التراث العربی. ط1. إربد: عالم الکتب الحدیث.
یونس علی، محمد محمد. (2004م.). مقدمة فی علمی الدلالة والتخاطب. ط1. بیروت: دارالکتاب الجدید.
Leech, N. Geoffrey. )1968) .A Linguistic Guide to English Poetry. London: Longman.