Document Type : Research Paper
Authors
Assistant Professor, Faculty of Theology and Islamic Sciences, University of Tabriz
Abstract
Monitoring of political power is very important in analyzing the structure of political power.The purpose of this article is to examine the mechanisms of monitoring political power from the perspective of the Qur'an. Hypothesis: From the perspective of Quranic verses, political power is monitored by internal and external elements in a combined way. The method of analysis of the article is the thematic interpretation of the Qur'an using the method of interrogation or extra-Quranic of Shahid Sadr. The Qur'an states strategies for monitoring political power through two internal channels, which include: piety, justice, supervision of God, supervision of angels, supervision of prophets and imams, supervision of limbs, supervision of place and nature, and trusting of political power. Be. External supervision also includes: focusing on the Shari'a, people's supervision of the centers of power, worldly punishment, public supervision, and the advice of the Imams of the Muslims. As a result, internal oversight has a decisive and negligible effect on preventing the formation of power struggles in the political arena and turning society into a field of power struggles. Also, although external monitoring is necessary and inevitable, it has limitations and alone can not prevent the formation of political power struggles and the transformation of society into a field of power struggles, but it has the ability to end political power struggles.
Keywords
قرآن کریم.
نهجالبلاغه.
ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین. (1403). عوالی اللئالی. قم: مطبعه سیدالشهدا.
ابن شعبه حرانی، حسن بن علی. (1363). تحف العقول عن آل الرسول. مصحح؛ علی اکبر غفاری. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
ایزدهی، سیدسجاد. (1389). نظارت بر قدرت در فقه سیاسی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
باقری، خسرو. (1387). هویت علم دینی. تهران: سازمان چاپ وانتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
بهروزی لک، غلامرضا و احمدی سفیدان. حسین. (1393). «مؤلفههای قدرت سیاسی در قرآن». فصلنامه علوم سیاسی. شماره 66.
بهشتی، احمد. (1360). حکومت در قرآن. قم: دفتر نشر پیام.
جاوید، محمدجواد. (1389). مبادی حقوق عمومی در اسلام: مشروعیت قدرت و مقبولیت دولت در قرآن. تهران: میزان.
جوادی آملی، عبدالله. (1367). اخلاق کارگزاران در حکومت اسلامی. چ2. تهران: مرکز نشر فرهنگی رجاء.
_________________. تفسیر موضوعی. سیره رسول اکرم(ص) در قرآن. قم: مرکز نشر اسراء.
___________. (الف). (1387). تفسیر تسنیم. قم: اسرا.
____________.(ب). (1387). جامعه در قرآن. قم: مرکز نشر اسراء.
حر عاملی، محمد بن حسن. (1424). وسایل الشیعه. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
راسخی لنگرودی، احمد. (1392). مهار قدرت. تهران: نشر علم.
سیدباقری، سیدکاظم. (1394). قدرت سیاسی از دیدگاه قرآن. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
سیوطی، عبدالرحمن بن ابوبکر. (1423). تفسیر الدرالمنثور فی التفسیر بالماثور. بیروت: دارالفکر.
صدر، سید محمدباقر. (1421). المدرسة القرآنیه یحتوی علی التفسیرالموضوعی للقرآن الکریم. قم: مرکز الابحاث والدراسات التخصّصیة للشهیدالصدر.
طباطبایی، محمدحسین. (1362). المیزان فی تفسیر القرآن. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
طباطبائی، سید محمد حسین. (1374). تفسیرالمیزان. ترجمه سیدمحمد باقر موسوی همدانی. قم: جامعه مدرسین.
طبرسی، فضل بن حسن. (1365). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تهران: ناصر خسرو.
عباس نژاد، محسن. (1384). قرآن. مدیریت و علوم سیاسی. مشهد: بنیاد پژوهش‌های قرآنی حوزه و دانشگاه.
عبدعلی بن جمعه حویزی. (۱373). تفسیر نور الثقلین. قم: مؤسسه اسماعیلیان.
عمید زنجانی، عباسعلی(1374). مبانی اندیشه سیاسی اسلام. تهران: مؤسسه فرهنگی اندیشه.
فارابی، ابونصرمحمد. (1379). السیاسة المدنیه. ترجمه و تحشیۀ سید جعفر سجادی. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
قرائتی، محسن(1383). تفسیر نور. تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن.
قمى، عباس. (بیتا). سفینة البحار و مدینة الحکم و الاثار. تهران: دار الاسوه.
لک زایی، نجف. احمدی سفیدان، حسین. (1392). «قرآن کریم و خط مشیهای سیاسی». فصلنامه سیاست متعالیه. شماره یک. صص 9-30.
مجلسی، محمدباقر. (1404). بحارالانوار. بیروت: مؤسسه وفا.
محسنی، منوچهر. (1381). مقدمات جامعهشناسی. تهران: نشر دوران.
مصباح یزدى، محمدتقى. (1376). اخلاق در قرآن. تحقیق و نگارش محمدحسین اسکندرى. قم: مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى (قدس سره).
مفتح، محمدمهدی. (1388). نظریه قدرت برگرفته از قرآن و سنت. قم: بوستان کتاب.
مکارم شیرازی، ناصر. (1373). ترجمه قرآن. قم: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
مؤدب، سید رضا. (1390). مبانی تفسیر قرآن (ویرایش جدید). چاپ دوم. قم: دانشگاه قم.
میراحمدی، منصور. (1392). قدرت. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
نبوی، عباس. (1379). فلسفه قدرت. تهران: سمت با همکاری پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
قرآن کریم.
نهجالبلاغه.
ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین. (1403). عوالی اللئالی. قم: مطبعه سیدالشهدا.
ابن شعبه حرانی، حسن بن علی. (1363). تحف العقول عن آل الرسول. مصحح؛ علی اکبر غفاری. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
ایزدهی، سیدسجاد. (1389). نظارت بر قدرت در فقه سیاسی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
باقری، خسرو. (1387). هویت علم دینی. تهران: سازمان چاپ وانتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
بهروزی لک، غلامرضا و احمدی سفیدان. حسین. (1393). «مؤلفههای قدرت سیاسی در قرآن». فصلنامه علوم سیاسی. شماره 66.
بهشتی، احمد. (1360). حکومت در قرآن. قم: دفتر نشر پیام.
جاوید، محمدجواد. (1389). مبادی حقوق عمومی در اسلام: مشروعیت قدرت و مقبولیت دولت در قرآن. تهران: میزان.
جوادی آملی، عبدالله. (1367). اخلاق کارگزاران در حکومت اسلامی. چ2. تهران: مرکز نشر فرهنگی رجاء.
_________________. تفسیر موضوعی. سیره رسول اکرم(ص) در قرآن. قم: مرکز نشر اسراء.
___________. (الف). (1387). تفسیر تسنیم. قم: اسرا.
____________.(ب). (1387). جامعه در قرآن. قم: مرکز نشر اسراء.
حر عاملی، محمد بن حسن. (1424). وسایل الشیعه. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
راسخی لنگرودی، احمد. (1392). مهار قدرت. تهران: نشر علم.
سیدباقری، سیدکاظم. (1394). قدرت سیاسی از دیدگاه قرآن. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
سیوطی، عبدالرحمن بن ابوبکر. (1423). تفسیر الدرالمنثور فی التفسیر بالماثور. بیروت: دارالفکر.
صدر، سید محمدباقر. (1421). المدرسة القرآنیه یحتوی علی التفسیرالموضوعی للقرآن الکریم. قم: مرکز الابحاث والدراسات التخصّصیة للشهیدالصدر.
طباطبایی، محمدحسین. (1362). المیزان فی تفسیر القرآن. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
طباطبائی، سید محمد حسین. (1374). تفسیرالمیزان. ترجمه سیدمحمد باقر موسوی همدانی. قم: جامعه مدرسین.
طبرسی، فضل بن حسن. (1365). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تهران: ناصر خسرو.
عباس نژاد، محسن. (1384). قرآن. مدیریت و علوم سیاسی. مشهد: بنیاد پژوهش‌های قرآنی حوزه و دانشگاه.
عبدعلی بن جمعه حویزی. (۱373). تفسیر نور الثقلین. قم: مؤسسه اسماعیلیان.
عمید زنجانی، عباسعلی(1374). مبانی اندیشه سیاسی اسلام. تهران: مؤسسه فرهنگی اندیشه.
فارابی، ابونصرمحمد. (1379). السیاسة المدنیه. ترجمه و تحشیۀ سید جعفر سجادی. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
قرائتی، محسن(1383). تفسیر نور. تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن.
قمى، عباس. (بیتا). سفینة البحار و مدینة الحکم و الاثار. تهران: دار الاسوه.
لک زایی، نجف. احمدی سفیدان، حسین. (1392). «قرآن کریم و خط مشیهای سیاسی». فصلنامه سیاست متعالیه. شماره یک. صص 9-30.
مجلسی، محمدباقر. (1404). بحارالانوار. بیروت: مؤسسه وفا.
محسنی، منوچهر. (1381). مقدمات جامعهشناسی. تهران: نشر دوران.
مصباح یزدى، محمدتقى. (1376). اخلاق در قرآن. تحقیق و نگارش محمدحسین اسکندرى. قم: مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى (قدس سره).
مفتح، محمدمهدی. (1388). نظریه قدرت برگرفته از قرآن و سنت. قم: بوستان کتاب.
مکارم شیرازی، ناصر. (1373). ترجمه قرآن. قم: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
مؤدب، سید رضا. (1390). مبانی تفسیر قرآن (ویرایش جدید). چاپ دوم. قم: دانشگاه قم.
میراحمدی، منصور. (1392). قدرت. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
نبوی، عباس. (1379). فلسفه قدرت. تهران: سمت با همکاری پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
قرآن کریم.
نهجالبلاغه.
ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین. (1403). عوالی اللئالی. قم: مطبعه سیدالشهدا.
ابن شعبه حرانی، حسن بن علی. (1363). تحف العقول عن آل الرسول. مصحح؛ علی اکبر غفاری. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
ایزدهی، سیدسجاد. (1389). نظارت بر قدرت در فقه سیاسی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
باقری، خسرو. (1387). هویت علم دینی. تهران: سازمان چاپ وانتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
بهروزی لک، غلامرضا و احمدی سفیدان. حسین. (1393). «مؤلفههای قدرت سیاسی در قرآن». فصلنامه علوم سیاسی. شماره 66.
بهشتی، احمد. (1360). حکومت در قرآن. قم: دفتر نشر پیام.
جاوید، محمدجواد. (1389). مبادی حقوق عمومی در اسلام: مشروعیت قدرت و مقبولیت دولت در قرآن. تهران: میزان.
جوادی آملی، عبدالله. (1367). اخلاق کارگزاران در حکومت اسلامی. چ2. تهران: مرکز نشر فرهنگی رجاء.
_________________. تفسیر موضوعی. سیره رسول اکرم(ص) در قرآن. قم: مرکز نشر اسراء.
___________. (الف). (1387). تفسیر تسنیم. قم: اسرا.
____________.(ب). (1387). جامعه در قرآن. قم: مرکز نشر اسراء.
حر عاملی، محمد بن حسن. (1424). وسایل الشیعه. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
راسخی لنگرودی، احمد. (1392). مهار قدرت. تهران: نشر علم.
سیدباقری، سیدکاظم. (1394). قدرت سیاسی از دیدگاه قرآن. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
سیوطی، عبدالرحمن بن ابوبکر. (1423). تفسیر الدرالمنثور فی التفسیر بالماثور. بیروت: دارالفکر.
صدر، سید محمدباقر. (1421). المدرسة القرآنیه یحتوی علی التفسیرالموضوعی للقرآن الکریم. قم: مرکز الابحاث والدراسات التخصّصیة للشهیدالصدر.
طباطبایی، محمدحسین. (1362). المیزان فی تفسیر القرآن. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
طباطبائی، سید محمد حسین. (1374). تفسیرالمیزان. ترجمه سیدمحمد باقر موسوی همدانی. قم: جامعه مدرسین.
طبرسی، فضل بن حسن. (1365). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تهران: ناصر خسرو.
عباس نژاد، محسن. (1384). قرآن. مدیریت و علوم سیاسی. مشهد: بنیاد پژوهش‌های قرآنی حوزه و دانشگاه.
عبدعلی بن جمعه حویزی. (۱373). تفسیر نور الثقلین. قم: مؤسسه اسماعیلیان.
عمید زنجانی، عباسعلی(1374). مبانی اندیشه سیاسی اسلام. تهران: مؤسسه فرهنگی اندیشه.
فارابی، ابونصرمحمد. (1379). السیاسة المدنیه. ترجمه و تحشیۀ سید جعفر سجادی. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
قرائتی، محسن(1383). تفسیر نور. تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن.
قمى، عباس. (بیتا). سفینة البحار و مدینة الحکم و الاثار. تهران: دار الاسوه.
لک زایی، نجف. احمدی سفیدان، حسین. (1392). «قرآن کریم و خط مشیهای سیاسی». فصلنامه سیاست متعالیه. شماره یک. صص 9-30.
مجلسی، محمدباقر. (1404). بحارالانوار. بیروت: مؤسسه وفا.
محسنی، منوچهر. (1381). مقدمات جامعهشناسی. تهران: نشر دوران.
مصباح یزدى، محمدتقى. (1376). اخلاق در قرآن. تحقیق و نگارش محمدحسین اسکندرى. قم: مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى (قدس سره).
مفتح، محمدمهدی. (1388). نظریه قدرت برگرفته از قرآن و سنت. قم: بوستان کتاب.
مکارم شیرازی، ناصر. (1373). ترجمه قرآن. قم: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
مؤدب، سید رضا. (1390). مبانی تفسیر قرآن (ویرایش جدید). چاپ دوم. قم: دانشگاه قم.
میراحمدی، منصور. (1392). قدرت. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
نبوی، عباس. (1379). فلسفه قدرت. تهران: سمت با همکاری پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
قرآن کریم.
نهجالبلاغه.
ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین. (1403). عوالی اللئالی. قم: مطبعه سیدالشهدا.
ابن شعبه حرانی، حسن بن علی. (1363). تحف العقول عن آل الرسول. مصحح؛ علی اکبر غفاری. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
ایزدهی، سیدسجاد. (1389). نظارت بر قدرت در فقه سیاسی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
باقری، خسرو. (1387). هویت علم دینی. تهران: سازمان چاپ وانتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
بهروزی لک، غلامرضا و احمدی سفیدان. حسین. (1393). «مؤلفههای قدرت سیاسی در قرآن». فصلنامه علوم سیاسی. شماره 66.
بهشتی، احمد. (1360). حکومت در قرآن. قم: دفتر نشر پیام.
جاوید، محمدجواد. (1389). مبادی حقوق عمومی در اسلام: مشروعیت قدرت و مقبولیت دولت در قرآن. تهران: میزان.
جوادی آملی، عبدالله. (1367). اخلاق کارگزاران در حکومت اسلامی. چ2. تهران: مرکز نشر فرهنگی رجاء.
_________________. تفسیر موضوعی. سیره رسول اکرم(ص) در قرآن. قم: مرکز نشر اسراء.
___________. (الف). (1387). تفسیر تسنیم. قم: اسرا.
____________.(ب). (1387). جامعه در قرآن. قم: مرکز نشر اسراء.
حر عاملی، محمد بن حسن. (1424). وسایل الشیعه. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
راسخی لنگرودی، احمد. (1392). مهار قدرت. تهران: نشر علم.
سیدباقری، سیدکاظم. (1394). قدرت سیاسی از دیدگاه قرآن. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
سیوطی، عبدالرحمن بن ابوبکر. (1423). تفسیر الدرالمنثور فی التفسیر بالماثور. بیروت: دارالفکر.
صدر، سید محمدباقر. (1421). المدرسة القرآنیه یحتوی علی التفسیرالموضوعی للقرآن الکریم. قم: مرکز الابحاث والدراسات التخصّصیة للشهیدالصدر.
طباطبایی، محمدحسین. (1362). المیزان فی تفسیر القرآن. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
طباطبائی، سید محمد حسین. (1374). تفسیرالمیزان. ترجمه سیدمحمد باقر موسوی همدانی. قم: جامعه مدرسین.
طبرسی، فضل بن حسن. (1365). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تهران: ناصر خسرو.
عباس نژاد، محسن. (1384). قرآن. مدیریت و علوم سیاسی. مشهد: بنیاد پژوهش‌های قرآنی حوزه و دانشگاه.
عبدعلی بن جمعه حویزی. (۱373). تفسیر نور الثقلین. قم: مؤسسه اسماعیلیان.
عمید زنجانی، عباسعلی(1374). مبانی اندیشه سیاسی اسلام. تهران: مؤسسه فرهنگی اندیشه.
فارابی، ابونصرمحمد. (1379). السیاسة المدنیه. ترجمه و تحشیۀ سید جعفر سجادی. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
قرائتی، محسن(1383). تفسیر نور. تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن.
قمى، عباس. (بیتا). سفینة البحار و مدینة الحکم و الاثار. تهران: دار الاسوه.
لک زایی، نجف. احمدی سفیدان، حسین. (1392). «قرآن کریم و خط مشیهای سیاسی». فصلنامه سیاست متعالیه. شماره یک. صص 9-30.
مجلسی، محمدباقر. (1404). بحارالانوار. بیروت: مؤسسه وفا.
محسنی، منوچهر. (1381). مقدمات جامعهشناسی. تهران: نشر دوران.
مصباح یزدى، محمدتقى. (1376). اخلاق در قرآن. تحقیق و نگارش محمدحسین اسکندرى. قم: مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى (قدس سره).
مفتح، محمدمهدی. (1388). نظریه قدرت برگرفته از قرآن و سنت. قم: بوستان کتاب.
مکارم شیرازی، ناصر. (1373). ترجمه قرآن. قم: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
مؤدب، سید رضا. (1390). مبانی تفسیر قرآن (ویرایش جدید). چاپ دوم. قم: دانشگاه قم.
میراحمدی، منصور. (1392). قدرت. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
نبوی، عباس. (1379). فلسفه قدرت. تهران: سمت با همکاری پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
قرآن کریم.
نهجالبلاغه.
ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین. (1403). عوالی اللئالی. قم: مطبعه سیدالشهدا.
ابن شعبه حرانی، حسن بن علی. (1363). تحف العقول عن آل الرسول. مصحح؛ علی اکبر غفاری. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
ایزدهی، سیدسجاد. (1389). نظارت بر قدرت در فقه سیاسی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
باقری، خسرو. (1387). هویت علم دینی. تهران: سازمان چاپ وانتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
بهروزی لک، غلامرضا و احمدی سفیدان. حسین. (1393). «مؤلفههای قدرت سیاسی در قرآن». فصلنامه علوم سیاسی. شماره 66.
بهشتی، احمد. (1360). حکومت در قرآن. قم: دفتر نشر پیام.
جاوید، محمدجواد. (1389). مبادی حقوق عمومی در اسلام: مشروعیت قدرت و مقبولیت دولت در قرآن. تهران: میزان.
جوادی آملی، عبدالله. (1367). اخلاق کارگزاران در حکومت اسلامی. چ2. تهران: مرکز نشر فرهنگی رجاء.
_________________. تفسیر موضوعی. سیره رسول اکرم(ص) در قرآن. قم: مرکز نشر اسراء.
___________. (الف). (1387). تفسیر تسنیم. قم: اسرا.
____________.(ب). (1387). جامعه در قرآن. قم: مرکز نشر اسراء.
حر عاملی، محمد بن حسن. (1424). وسایل الشیعه. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
راسخی لنگرودی، احمد. (1392). مهار قدرت. تهران: نشر علم.
سیدباقری، سیدکاظم. (1394). قدرت سیاسی از دیدگاه قرآن. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
سیوطی، عبدالرحمن بن ابوبکر. (1423). تفسیر الدرالمنثور فی التفسیر بالماثور. بیروت: دارالفکر.
صدر، سید محمدباقر. (1421). المدرسة القرآنیه یحتوی علی التفسیرالموضوعی للقرآن الکریم. قم: مرکز الابحاث والدراسات التخصّصیة للشهیدالصدر.
طباطبایی، محمدحسین. (1362). المیزان فی تفسیر القرآن. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
طباطبائی، سید محمد حسین. (1374). تفسیرالمیزان. ترجمه سیدمحمد باقر موسوی همدانی. قم: جامعه مدرسین.
طبرسی، فضل بن حسن. (1365). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تهران: ناصر خسرو.
عباس نژاد، محسن. (1384). قرآن. مدیریت و علوم سیاسی. مشهد: بنیاد پژوهش‌های قرآنی حوزه و دانشگاه.
عبدعلی بن جمعه حویزی. (۱373). تفسیر نور الثقلین. قم: مؤسسه اسماعیلیان.
عمید زنجانی، عباسعلی(1374). مبانی اندیشه سیاسی اسلام. تهران: مؤسسه فرهنگی اندیشه.
فارابی، ابونصرمحمد. (1379). السیاسة المدنیه. ترجمه و تحشیۀ سید جعفر سجادی. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
قرائتی، محسن(1383). تفسیر نور. تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن.
قمى، عباس. (بیتا). سفینة البحار و مدینة الحکم و الاثار. تهران: دار الاسوه.
لک زایی، نجف. احمدی سفیدان، حسین. (1392). «قرآن کریم و خط مشیهای سیاسی». فصلنامه سیاست متعالیه. شماره یک. صص 9-30.
مجلسی، محمدباقر. (1404). بحارالانوار. بیروت: مؤسسه وفا.
محسنی، منوچهر. (1381). مقدمات جامعهشناسی. تهران: نشر دوران.
مصباح یزدى، محمدتقى. (1376). اخلاق در قرآن. تحقیق و نگارش محمدحسین اسکندرى. قم: مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى (قدس سره).
مفتح، محمدمهدی. (1388). نظریه قدرت برگرفته از قرآن و سنت. قم: بوستان کتاب.
مکارم شیرازی، ناصر. (1373). ترجمه قرآن. قم: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
مؤدب، سید رضا. (1390). مبانی تفسیر قرآن (ویرایش جدید). چاپ دوم. قم: دانشگاه قم.
میراحمدی، منصور. (1392). قدرت. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
نبوی، عباس. (1379). فلسفه قدرت. تهران: سمت با همکاری پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
قرآن کریم.
نهجالبلاغه.
ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین. (1403). عوالی اللئالی. قم: مطبعه سیدالشهدا.
ابن شعبه حرانی، حسن بن علی. (1363). تحف العقول عن آل الرسول. مصحح؛ علی اکبر غفاری. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
ایزدهی، سیدسجاد. (1389). نظارت بر قدرت در فقه سیاسی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
باقری، خسرو. (1387). هویت علم دینی. تهران: سازمان چاپ وانتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
بهروزی لک، غلامرضا و احمدی سفیدان. حسین. (1393). «مؤلفههای قدرت سیاسی در قرآن». فصلنامه علوم سیاسی. شماره 66.
بهشتی، احمد. (1360). حکومت در قرآن. قم: دفتر نشر پیام.
جاوید، محمدجواد. (1389). مبادی حقوق عمومی در اسلام: مشروعیت قدرت و مقبولیت دولت در قرآن. تهران: میزان.
جوادی آملی، عبدالله. (1367). اخلاق کارگزاران در حکومت اسلامی. چ2. تهران: مرکز نشر فرهنگی رجاء.
_________________. تفسیر موضوعی. سیره رسول اکرم(ص) در قرآن. قم: مرکز نشر اسراء.
___________. (الف). (1387). تفسیر تسنیم. قم: اسرا.
____________.(ب). (1387). جامعه در قرآن. قم: مرکز نشر اسراء.
حر عاملی، محمد بن حسن. (1424). وسایل الشیعه. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
راسخی لنگرودی، احمد. (1392). مهار قدرت. تهران: نشر علم.
سیدباقری، سیدکاظم. (1394). قدرت سیاسی از دیدگاه قرآن. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
سیوطی، عبدالرحمن بن ابوبکر. (1423). تفسیر الدرالمنثور فی التفسیر بالماثور. بیروت: دارالفکر.
صدر، سید محمدباقر. (1421). المدرسة القرآنیه یحتوی علی التفسیرالموضوعی للقرآن الکریم. قم: مرکز الابحاث والدراسات التخصّصیة للشهیدالصدر.
طباطبایی، محمدحسین. (1362). المیزان فی تفسیر القرآن. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
طباطبائی، سید محمد حسین. (1374). تفسیرالمیزان. ترجمه سیدمحمد باقر موسوی همدانی. قم: جامعه مدرسین.
طبرسی، فضل بن حسن. (1365). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تهران: ناصر خسرو.
عباس نژاد، محسن. (1384). قرآن. مدیریت و علوم سیاسی. مشهد: بنیاد پژوهش‌های قرآنی حوزه و دانشگاه.
عبدعلی بن جمعه حویزی. (۱373). تفسیر نور الثقلین. قم: مؤسسه اسماعیلیان.
عمید زنجانی، عباسعلی(1374). مبانی اندیشه سیاسی اسلام. تهران: مؤسسه فرهنگی اندیشه.
فارابی، ابونصرمحمد. (1379). السیاسة المدنیه. ترجمه و تحشیۀ سید جعفر سجادی. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
قرائتی، محسن(1383). تفسیر نور. تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن.
قمى، عباس. (بیتا). سفینة البحار و مدینة الحکم و الاثار. تهران: دار الاسوه.
لک زایی، نجف. احمدی سفیدان، حسین. (1392). «قرآن کریم و خط مشیهای سیاسی». فصلنامه سیاست متعالیه. شماره یک. صص 9-30.
مجلسی، محمدباقر. (1404). بحارالانوار. بیروت: مؤسسه وفا.
محسنی، منوچهر. (1381). مقدمات جامعهشناسی. تهران: نشر دوران.
مصباح یزدى، محمدتقى. (1376). اخلاق در قرآن. تحقیق و نگارش محمدحسین اسکندرى. قم: مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى (قدس سره).
مفتح، محمدمهدی. (1388). نظریه قدرت برگرفته از قرآن و سنت. قم: بوستان کتاب.
مکارم شیرازی، ناصر. (1373). ترجمه قرآن. قم: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
مؤدب، سید رضا. (1390). مبانی تفسیر قرآن (ویرایش جدید). چاپ دوم. قم: دانشگاه قم.
میراحمدی، منصور. (1392). قدرت. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
نبوی، عباس. (1379). فلسفه قدرت. تهران: سمت با همکاری پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
قرآن کریم.
نهجالبلاغه.
ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین. (1403). عوالی اللئالی. قم: مطبعه سیدالشهدا.
ابن شعبه حرانی، حسن بن علی. (1363). تحف العقول عن آل الرسول. مصحح؛ علی اکبر غفاری. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
ایزدهی، سیدسجاد. (1389). نظارت بر قدرت در فقه سیاسی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
باقری، خسرو. (1387). هویت علم دینی. تهران: سازمان چاپ وانتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
بهروزی لک، غلامرضا و احمدی سفیدان. حسین. (1393). «مؤلفههای قدرت سیاسی در قرآن». فصلنامه علوم سیاسی. شماره 66.
بهشتی، احمد. (1360). حکومت در قرآن. قم: دفتر نشر پیام.
جاوید، محمدجواد. (1389). مبادی حقوق عمومی در اسلام: مشروعیت قدرت و مقبولیت دولت در قرآن. تهران: میزان.
جوادی آملی، عبدالله. (1367). اخلاق کارگزاران در حکومت اسلامی. چ2. تهران: مرکز نشر فرهنگی رجاء.
_________________. تفسیر موضوعی. سیره رسول اکرم(ص) در قرآن. قم: مرکز نشر اسراء.
___________. (الف). (1387). تفسیر تسنیم. قم: اسرا.
____________.(ب). (1387). جامعه در قرآن. قم: مرکز نشر اسراء.
حر عاملی، محمد بن حسن. (1424). وسایل الشیعه. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
راسخی لنگرودی، احمد. (1392). مهار قدرت. تهران: نشر علم.
سیدباقری، سیدکاظم. (1394). قدرت سیاسی از دیدگاه قرآن. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
سیوطی، عبدالرحمن بن ابوبکر. (1423). تفسیر الدرالمنثور فی التفسیر بالماثور. بیروت: دارالفکر.
صدر، سید محمدباقر. (1421). المدرسة القرآنیه یحتوی علی التفسیرالموضوعی للقرآن الکریم. قم: مرکز الابحاث والدراسات التخصّصیة للشهیدالصدر.
طباطبایی، محمدحسین. (1362). المیزان فی تفسیر القرآن. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
طباطبائی، سید محمد حسین. (1374). تفسیرالمیزان. ترجمه سیدمحمد باقر موسوی همدانی. قم: جامعه مدرسین.
طبرسی، فضل بن حسن. (1365). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تهران: ناصر خسرو.
عباس نژاد، محسن. (1384). قرآن. مدیریت و علوم سیاسی. مشهد: بنیاد پژوهش‌های قرآنی حوزه و دانشگاه.
عبدعلی بن جمعه حویزی. (۱373). تفسیر نور الثقلین. قم: مؤسسه اسماعیلیان.
عمید زنجانی، عباسعلی(1374). مبانی اندیشه سیاسی اسلام. تهران: مؤسسه فرهنگی اندیشه.
فارابی، ابونصرمحمد. (1379). السیاسة المدنیه. ترجمه و تحشیۀ سید جعفر سجادی. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
قرائتی، محسن(1383). تفسیر نور. تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن.
قمى، عباس. (بیتا). سفینة البحار و مدینة الحکم و الاثار. تهران: دار الاسوه.
لک زایی، نجف. احمدی سفیدان، حسین. (1392). «قرآن کریم و خط مشیهای سیاسی». فصلنامه سیاست متعالیه. شماره یک. صص 9-30.
مجلسی، محمدباقر. (1404). بحارالانوار. بیروت: مؤسسه وفا.
محسنی، منوچهر. (1381). مقدمات جامعهشناسی. تهران: نشر دوران.
مصباح یزدى، محمدتقى. (1376). اخلاق در قرآن. تحقیق و نگارش محمدحسین اسکندرى. قم: مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى (قدس سره).
مفتح، محمدمهدی. (1388). نظریه قدرت برگرفته از قرآن و سنت. قم: بوستان کتاب.
مکارم شیرازی، ناصر. (1373). ترجمه قرآن. قم: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
مؤدب، سید رضا. (1390). مبانی تفسیر قرآن (ویرایش جدید). چاپ دوم. قم: دانشگاه قم.
میراحمدی، منصور. (1392). قدرت. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
نبوی، عباس. (1379). فلسفه قدرت. تهران: سمت با همکاری پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
)