Document Type : علمی - ترویجی
Author
Abstract
Allusions refer to the application of verses, hadith, stories, or well-known expressions in speaking or writing and will lead to eloquent speeches as well as emphasis on and promotion of the resource used. The Quran and also Nahjolbalaghe as the source of Islamic teachings have always been emphasized. This article dealt with the Quranic allusions of Imam Ali (PBUH) in the first sermon of Nahjolbalaghe, and indicated that how God was present in the entire lives and statements of such Imams, and the use of divine revelations can be found in each part of their lives.
Keywords
قرآن کریم.
ابن‌بابویه قمی، محمّدبن علی. (1363). من لا یحضره الفقیه. قم: جامعة مدرّسین.
تفتازانی، اسعد. (1411ق.). مختصر المعانی. قم: دارالفکر.
سیوطی، عبدالرّحمن. (بی‌تا). الدرّ المنثور فی التّفسیر بالمأثور. قم: کتابخانة آیت‌الله مرعشی.
شریف‌الرّضی، علیّ‌بن حسین. (1385). نهج‌البلاغه. ترجمة آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی. قم: مدرسة امام علیّ‌بن ابیطالب(ع).
صدرای شیرازی، محمّدبن ابراهیم. (1366). تفسیر القرآن الکریم. قم: بیدار.
طباطبائی، سیّدمحمّدحسین. (بی‌تا). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: اسماعیلیان.
قرشی، سیّدعلی‌اکبر. (1412ق.). قاموس قرآن. قم: دارالکتب.
قزوینی، جلال‌الدّین محمّد. (2010م.). الإیضاح فی علوم البلاغة. بیروت: دارالکتب العلمیّة.
قطب راوندی، سعید. (بی‌تا). منهاج البراعة فی شرح نهجالبلاغة. قم: کتابخانة آیت‌الله مرعشی.
مطهّری، مرتضی. (1435ق.). مجموعة آثار. قم: صدرا.
موسوی خمینی، سیّدروح‌الله. (1378). صحیفة امام. تهران: مؤسّسة تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).
نویری، شهاب‌الدّین احمد. (1424ق.). نهایة الأرب فی فنون الأدب. بیروت: دارالکتب العلمیّة.
)