قرآن کریم.
ابن‌عاشور، محمد. (1420ق.). التحریر و التنویر. بیروت: مؤسسة التاریخ العربی.
الأغر، کریم نجیب. (1425ق.). اعجاز القرآن فی ما تخفیه الأرحام. بیروت: دارالمعرفة.
برک، جاناتان. (1391). بیماری‌های زنان برک و نواک. ترجمة بهرام قاضی جهانی. تهران: شرکت گلبان نشر.
بوکای، موریس. (1359). مقایسه‌ای میان تورات، انجیل، قرآن و علم. ترجمة ذبیح‌الله دبیر. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
بی‌آزار شیرازی، عبدالکریم. (1377).قرآن و طبیعت.تهران: زکات علم.
پاک‌نژاد، سیدرضا. (1363). اولین دانشگاه و آخرین پیامبر. یزد:بنیاد فرهنگی شهید پاک‌نژاد.
تمیمی آمدی، عبدالواحد. (1410ق.). غررالحکم و دررالکلم. قم: دارالکتب الإسلامی.
حرّ عاملی، محمدبن حسن. (1418ق.). الفصول المهمه فی اصول الأئمه. قم: مؤسسة معارف اسلامی امام رضا(ع).
حمیری، عبدالله. (1413ق.). قرب الاسناد. قم: مؤسسة آل البیت(ع).
دیاب، عبدالحمید و قرقوز، احمد. (1388). طب در قرآن. ترجمة علی چراغی. تهران: حفظی.
رازی، ابوالفتوح. (1408ق.). روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن. مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
راغب اصفهانی، حسین. (1412ق.).مفردات الفاظ القرآن. بیروت: دمشق: دارالعلم ـ الدار الشامیة.
رضایی اصفهانی، محمدعلی. (1380).پژوهشی در اعجاز علمی قرآن. رشت:کتاب مبین.
سید مظفری، فریده‌دخت. (1391).زیست‌شناسی عمومی.تهران:دانشگاه پیام نور.
شاذلی، سید قطب بن ابراهیم. (1412ق.). فی ظلال القرآن. بیروت: دارالشروق.
شهید ثانی، زین‌الدین‌بن علی. (1409ق.). منیة المرید. قم: مکتب الأعلام الإسلامی.
صدرای شیرازی، محمد. (1366).تفسیر القرآن الکریم.قم: بیدار.
طالقانی، سید محمود. (1362). پرتوی از قرآن. تهران: شرکت سهامی انتشار.
طباطبائی، سید محمدحسین. (1417ق.). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعة مدرسین.
طبرسی، فضل‌بن حسن. (1372). مجمع البیان فی تفسیرالقرآن.تهران: ناصرخسرو.
طوسی، محمدبن حسن. (بی‌تا). التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت: داراحیاء التراث العربی.
طیب، سید عبدالحسین. (1378). اطیب البیان فی تفسیر القرآن.تهران: اسلام.
فضل‌الله، سید محمدحسین. (1419ق.). من وحی القرآن. بیروت: دار الملاک للطباعة و النشر.
قرشی، سید علی‌اکبر. (1377). تفسیر احسن الحدیث. تهران: بنیاد بعثت.
ــــــــــــــــــــــــــ . (1371). قاموس قرآن.تهران: دارالکتب الإسلامیه.
قمی، علی‌بن ابراهیم. (1404ق.).تفسیر القمی. قم: دارالکتاب.
کاشانی، فتح‌الله. (1336). منهج الصادقین فی الزام المخالفین. تهران: علمی.
کانینگهام، گری. (1372). بارداری و زایمان ویلیامز. ترجمة ملک‌منصور اقصی. تهران: اشارت.
گلشنی، مهدی. (1387). قرآن و علوم طبیعت.تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
مجلسی، محمدباقر. (1403ق.). بحارالانوار. بیروت: داراحیاء التراث العربی.
محمدی، علی. (1389). شبیه‌سازی انسان؛ ملاحظات علمی، اخلاقی، حقوقی و فقهی. قم: دفتر نشر معارف.
مراغی، احمد. (بی‌تا). تفسیر المراغی.بیروت: داراحیاء التراث العربی.
مدرسی، سید محمدتقی. (1419ق.).من هدی القرآن.تهران: دار محبّی الحسین.
مشکینی، علی. (بی‌تا). تکامل در قرآن. ترجمة ق. حسین نژاد.تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
معرفت، محمدهادی. (1429ق.). التمهید فی علوم القرآن. قم: مؤسسة النشر الإسلامی.
معلوف، لوئیس. (1386).المنجد.ترجمة محمد بندرریگی.تهران: ایران.
مغنیه، محمدجواد. (1424ق.). تفسیر الکاشف. تهران: دارالکتب الإسلامیه.
مکارم شیرازی،ناصر. (1377). پیام قرآن. قم: مدرسة الإمام امیرالمؤمنین.
مکارم شیرازی،ناصر و دیگران . (1374).تفسیر نمونه. تهران:دارالکتب الإسلامیه.
نیازمند، یدالله. (1363). اعجاز قرآن از نظر علوم امروزی. تهران: محمدی.
هاشمی رفسنجانی، اکبر. (1382). تفسیر راهنما. قم: بوستان کتاب.
Guyton A. & Hall J. (2006). Medical Physiology. 11th Edit. Philadelphia: Elsevier Saunders.
بنیاد بین‌المللی علوم وحیانی اسراء: http: //portal.esra.ir/Pages/Index.aspx
)