Document Type : علمی - ترویجی

Author

Abstract

The history of mankind has recorded many women’s names such as “eternal models of humanity, ethics, dignity and virtue” in his memory. Sareh, wife of Abraham, was among women who talked to angles based on the Qur’anic evidence. The Qur’an as a book of guidance, has stated heroic life of this great lady. The author of this paper has worked through a problem-oriented approach to analyze some aspects of this great lady’s life. The results indicate that, firstly, the reason of Sarah laughing was her realization of the presence of angels as understand the Prophet Ibrahim’s guests whose mission was punishing Lut people. Secondly, the talk between pious people and angels for prophets or others such as Sarah based on the Qur’an and the traditions of Shia and Sunni is possible and necessary.

Keywords

قرآن کریم.
آلوسی، سید محمود. (بی‌تا). روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم. بیروت: دارالکتب العلمیة.
ابن‌منظور، محمدبن مکرّم. (1414ق.). لسان العرب. بیروت: دار صادر.
بلعمی، محمدبن محمد. (1378). تاریخنامة طبری. تصحیح محمد روشن. تهران: سروش.
جعفری، یعقوب. (بی‌تا). تفسیر کوثر. ج 1. قم: هجرت.
جوادی آملی، عبدالله. (1378). زن در آینة جلال و جمال. قم: اسراء.
حاکم نیشابوری، ابوعبداللّه محمد. (1390). المستدرک علی الصحیحین. تحقیق علیرضا حیدری‌نسب. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
حسکانی، عبیدالله‌بن عبدالله. (1411ق.). شواهد التنزیل لقواعد التفضیل. تحقیق محمدباقر محمودی. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
الحسنی العاملی، عبدالصاحب. (بی‌تا). الأنبیاء، حیاتهم و قصصهم. بیروت: مؤسسة الأعلمی.
راغب ‌اصفهانی، حسین‌بن محمد. (1412ق.). مفردات ألفاظ القرآن. تحقیق صفوان عدنان داودی. بیروت: دارالقلم.
رحمان ستایش، محمدکاظم. (1391). «گفتگوی ملائکه با حضرت فاطمه(س)». حدیث‌پژوهی. ش 7. صص 7ـ34.
زمخشری، جارالله محمود. (بی‌تا). الکشاف فی تفسیر القرآن. قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
سیوطی، جلال‌الدین. (1421). الإتقان فی علوم القرآن. بیروت: دار الکتاب العربی.
طباطبائی، سیّد محمدحسین. (1417ق.). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
طبرسی، فضل‌بن‌حسن. (1372). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تهران: ناصرخسرو.
طوسی، محمدبن الحسن. (بی‌تا). التبیان فی تفسیر القرآن. تصحیح احمد حبیب قصیرعاملی. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
عبدالکریم، خطیب. (بی‌تا). التفسیر القرآنی للقرآن. بیروت: دار الفکر العربی.
فخر رازی، محمدبن عمر. (1420 ق.). مفاتیح الغیب (التفسیر الکبیر). بیروت: دار احیاء التراث العربی.
فراهیدی، خلیل‌بن احمد. (۱۴۱۰ق.). کتاب العین. قم: هجرت.
فیض کاشانی، محسن. (1415ق.). تفسیر الصافی. تهران: انتشارات الصدر.
ــــــــــــــــــــــــــ . (1406ق.). الوافی. اصفهان: کتابخانة امام أمیرالمؤمنین علی(ع).
قرطبی، محمدبن احمد. (1405ق.). الجامع لأحکام القرآن. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
کلینی، محمدبن یعقوب. (1407ق.). الکافی. تحقیق و تصحیح علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی. چ 4. تهران: دارالکتب الإسلامیة.
مجلسی، محمدباقر. (1403ق.). بحار الأنوار، الجامعة لدرر أخـبار الأئمـة الأطـهار. تحقیق محمدباقر بهبودی و عبدالرحیم اربانی شیرازی. چ 2. بیروت: مؤسسة الوفاء.
مدرّسی، سیّد محمدتقی. (1419ق.). مِن هدی القرآن. چ 1. تهران: دار محبی الحسین.
مکارم شیرازی، ناصر و دیگران. (1384). تفسیر نمونه. تهران: دار الکتب الإسلامیة.
موسوی خمینی، روح‌الله. (1369). صحیفة نور. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.