قرآن کریم.
این خلکان، احمد بن ابراهیم. (بی‌تا). وفیات الاعیان و انباء ابناءالزمان. تحقیق عباس احسان. بیروت: دارالثقافه.
افندی آلوسی، سیدمحمد. (1404ه ق). تفسیر روح‌المعانی. بیروت: داراحیا التراث العربی. چاپ دوم.
اکبری، رضا و منصوری، عباسعلی. (زمستان1389). «دیدگاه ملاصدرا دربارۀ عصمت انبیاء از گناه». مجلۀ اندیشه دینی. شماره37.صص20-1.
بابایی، علی‌اکبر و دیگران.(1381). روش‌شناسی تفسیرقرآن. قم: پژوهشکده حوزه و دانشگاه.
______________. (1387). مکاتب تفسیری. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
تاجری نسب، غلامحسین. (تابستان 1388). «پژوهشی در باب ناسخ و منسوخ». مجله سفینه. شمارۀ23. صص52-28.
حجتی، سیدمحمدباقر و دیگران. (1387). «جایگاه تفسیر کشاف در تفسیر المیزان». مجله علمی پژوهشی شیعه‌شناسی. شماره22. قم:سال ششم. صص106-77.
حلی، حسن بن یوسف. (۱۳۷۹). کشف‌المراد. ترجمه شعران ابوالحسن. چاپ نهم. قم: انتشارات اسلامی.
خویی، ابوالقاسم. (1384). البیان فی تفسیر القرآن. ترجمة جعفرحسینی. چ1. قم: دارالثقلین.
ربانی، محمدحسن. (1376). «جستارهای ادبی در المیزان». مجله پژوهش‌های قرآنی. شماره 9و10. صص160-169.
ربانی‌گلپایگان، علی. (بهار 1396). «تبیین و بررسی تقریرهای برهان حکمت بر عصمت پیامبران در کلام اسلامی». مجله کلام اسلامی.شماره101. صص32-9.
رشید رضا، (بی‌تا). تفسیر المنار. بیروت: انتشارات دارالمعرفه.
زرکشی، بدرالدین. (1977ق). البرهان فی علوم القرآن. چاپ سوم. بیروت: دارالمعرفه.
زرکلی، خیرالدین. (1980م). الاعلام. بیروت: چاپ پنجم. دارالعلم الملایین.
زمخشری، محمود. (1407ق). الکشاف عن حقایق غوامض‌القرآن. بیروت: دارالکتب العربی.
سبحانی تبریزی، جعفر. (1382). «روش صحیح تفسیر قرآن». مجلۀ قبسات. قم: شماره 29. صص 9-29 .
سمایی، مریم‌السادات. (1391). «آیات و ارتباط آن‌ها با یکدیگر از دیدگاه علّامه طباطبائی». مجلۀ معرفت. سال 21. قم: شماره 173.صص 92-77.
سمعانی، عبدالکریم. ( 1408ق). الانساب. تحیق البارودی. عبدالله عمر. بیروت: دارالجنان.
سیوطی، جلال‌الدین. (1384). الاتقان فی علوم‌القرآن. ترجمه سیدمحمود دشتی. چاپ اول. قم: دانشکده اصول دین.
طباطبائی، سیدمحمدحسین. (1374). المیزان فی تفسیر القرآن. (ترجمه سیدمحمدباقر موسوی همدانی). قم: دفترانتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
طبرى، محمد بن جریر. (1412ق). جامع البیان فى تفسیر القرآن. لبنان: بیروت. دار المعرفه.
فانی،کامران و بهاء‌الدین خرمشاهی. (1383). دایره المعارف تشیّع. تهران: انتشارات شهید سعید محبی.
فرزندوحی، جمال و ناصری‌کریموند، امان اله. (1390). نقد و بررسی روایات الدرالمنثور در تفسیر المیزان. مجلۀ مشکوه. شماره 112. سال سی‌ام. صص66 -48.
قرائتى، محسن. (1388). تفسیر نور.10جلد. چاپ اول.تهران: مرکز فرهنگى درسهایى از قرآن.
قمی، عباس. (بی‌تا). الکنی و الالقاب. تهران: مکتبه الصدر.
مروتی، سهراب و ناصری کریموند، اماناله. (زمستان1391). «روش علّامه طباطبائی در بررسی و نقد تفاسیر روایی با تکیه برقاعده سیاق».
مجله حدیث‌پژوهی. کاشان: شماره هشتم. 209-232.
_________________________. (زمستان1391ش). «معیارهای علّامه طباطبائی در نقد نظرات مفسران در تفسیر المیزان». مجله مشکوه.مشهد: شماره117. صص48-26.
__________________________. (بهار1391). «قاعدۀ سیاق و نقش آن در روش‌های کشف معانی و مفاهیم قرآن در المیزان». مجلۀمعرفت. شماره173. قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره). صص61-74.
مسعودی، محمد مهدی. (1376) «شفاف‌ترین ویژگی‌های المیزان». مجلۀ پژوهش‌های قرآنی. شماره 9و10. بهار و تابستان.
مصباح یزدی، محمد تقی. (1365). معارف قرآن. قم: موسسه در راه حق.
مطهری، مرتضی. (بی تا). حق و باطل. تهران: انتشارات صدرا.
معرفت، محمدهادی. (1388). تحریف‌ناپذیری قرآن. چاپ اول. قم: مؤسسه فرهنگی انتشاراتی تمهید.
___________. (1380). تفسیر و مفسران. قم: مؤسسه فرهنگی انتشاراتی تمهید.
مکارم شیرازى، ناصر.(1371). تفسیر نمونه. 28جلد. چاپ دهم. تهران: دار الکتب الإسلامیه.
ناصری‌کریموند، امان اله و دیگران. (1395ش). «تحول معنایی واژگان قرآنی در بافت و ساختار جملات و آیات قرآن در تفسیر المیزان با رویکردی بر قاعده‌ی سیاق». مجله علمی تخصصی پویش. تهران: سال اول. شماره چهارم. صص72-64.
___________________. (1395). «چگونگی نقد آراء فخر رازی در تفسیر المیزان». مجلۀ مطالعات تفسیری. قم: سال هفتم. شماره 26. صص 74-55.
___________________. (1397) «بررسی و نقد دیدگاه مفسران در تفسیر المیزان با رویکردی بر قاعدۀ سیاق». مجلۀ پویش. سال چهارم. شماره 13. صص70-56.
)