نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیارالهیات، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه اراک، اراک، ایران

2 استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه اراک

چکیده

مفهوم جنگ و جهاد یکی از جستارهای چالش ‌برانگیزی است که عدم فهم صحیح آن، پیامد های سوئی به دنبال داشته است. از آنجا که در آیات قرآن مفهوم جهاد، امری مقدس و متعالی به شمار می‌رود و قرآن کریم در آیات بسیار و تعابیر مختلف به این موضوع پرداخته است، تحلیل صحیح الگوی بیانی قرآن و نحوۀ کاربست افعال می‌تواند به فهم روشمند آیات جهاد مدد رساند. از این رو در پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی به تحلیل گفتمان افعال گفتاری در آیات جهاد پرداخته شد و این نتیجه حاصل آمد که باید برای رسیدن به فعل مضمون در سخن که همان مقصود گوینده است، به ترکیب جامعی از نظام‌های گفتمانی بر آمده از افعال گفتاری، نظر داشت. از این رو نظام‌های گفتمانی هوشمند، احساسی و رخدادی که با عنایت به افعال گفتاری آیات جهاد تحلیل شده‌اند، در ترکیب با یکدیگر تحلیل گفتمان جامع آیات جهاد را روشن می‌سازند. این گفتمان، گفتمانی ارشادی است که در کنار گفتمان هوشمند، از فشاره‌های تنشی_عاطفی و احساسی و نیز گفتمان رخدادی مبتنی بر مشیت الهی نیز بهره می‌برد. در واقع افعال گفتاری، به شکل‌گیری نظام گفتمانی هوشمند در آیات جهاد، کمک کرده و زمینه را برای انجام کنش، فراهم می‌کند. نظام گفتمانی احساسی نیز در قالب افعال گفتاری عاطفی و ترغیبی، گفتمان شور و شعور را کامل می‌نمایند. نظام گفتمانی رخدادی نیز در قالب افعال گفتاری تعهّدی به مرجعی فراتر و مانا اشاره دارد و روشن می‌سازد مشیّت الهی، نصرت و یاری مجاهدان در راه خداست.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Discourse Analysis of Speech Actions in Jihad Verses

نویسندگان [English]

  • Ebrahim Ebrahimi 1
  • Fatemeh Dastranj 2

1 Humanities faculty,Arak university , Arak , Iran

2 asistsnt profossor of Arak university

چکیده [English]

The concept of war and jihad is one of the challenging researches, the misunderstanding of which has had negative consequences. Since in the verses of the Qur'an, the concept of jihad is a sacred and sublime thing and the Holy Qur'an has dealt with this issue in many verses and different interpretations, a correct analysis of the Qur'anic expression pattern and the way of using verbs can help to understand the verses of jihad. Therefore, in the present study, a descriptive-analytical method was used to analyze the discourse of spoken verbs in the verses of Jihad, and it was concluded that which is the intention of the speaker, a comprehensive combination of discourse systems derived from Verbal verbs, had an opinion. Hence, intelligent, emotional and incidental discourse systems that have been analyzed with regard to the spoken verbs of the verses of jihad, in combination with each other, clarify the comprehensive discourse analysis of the verses of jihad. This discourse is a guiding discourse that, in addition to intelligent discourse, uses tension-emotional pressures as well as event discourse based on divine providence. The emotional discourse system also completes the discourse of passion and consciousness in the form of emotional and persuasive speech verbs. The incidental discourse system in the form of obligatory verbal verbs refers to a higher and more meaningful authority and makes it clear that the divine providence is the victory and help of the Mujahideen in the way of God.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Holy Quran
  • Discourse Analysis
  • Jihad
  • Speech Verbs
قرآن کریم. (1376ش). ترجمه محمد مهدی فولادوند. تهران: ایران.
آقا گل‌زاده، فردوس. (1375). تحلیل گفتمان انتقادی. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
ابن درید، محمد بن ‌حسن. (1998م). جمهره اللغه. بیروت: دار­العلم الملایین. چاپ اول.
ابن­سیده، علی بن اسماعیل. (1421ق). المحکم المحیط الاعظم. با تحقیق عبدالحمید هنداوی. بیروت: دار­الکتب العلمیه. چاپ اول.
ازهری، محمد بن احمد. (1421ق). تهذیب اللغه. بیروت: دار احیاء التراث العربی. چاپ اول.
اکبری، محسن؛ شیرین­کار، محمد. (1395). «بازخوانی آراء مفسران سده اخیر در آیات جهاد»، فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات تفسیری، سال هفتم. شماره 27.
پایا، علی. (1383). فلسفه تحلیلی؛ مسائل و چشم‌اندازها. تهران: طرح نو.
تاجیک، محمدرضا. (1379). گفتمان و تحلیل گفتمان. تهران: انتشارات فرهنگ گفتمان.
جبعی عاملی، زین­الدین. (بی‌تا). الروضه البهیه فی شرح اللعمه الدمشقیه. دارالعالم اسلامی.
حسینی محمد؛ رادمرد، عبداله. (1394). «تأثیر بافت زمانی- مکانی بر تحلیل کنش گفتار: مقایسه فراوانی انواع کنش‌های گفتار در سوره‌های مکّی و مدنی قرآن کریم. دو­ماهنامه جستارهای زبانی. دوره 6. شماره 3. صص65-92.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (1412ق). مفردات الفاظ القرآن. بیروت: دارالقلم. چاپ اول.
سرل، جان­راجرز. (1385). افعال گفتاری؛ جستاری در فلسفه زبان. ترجمه محمد علی عبداللهی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
قطب، سید. (1387). فی ظلال القرآن. مترجم مصطفی خرم‌دل. چاپ دوم. تهران: احسان.
شعیری، محمدرضا. (1386). «بررسی انواع نظام‌های گفتمانی از دیدگاه نشانه‌معناشناختی». مجموعه مقالات دانشگاه علامه طباطبایی. شماره 219. صص 106-119.
صفوی، کورش. (1387). در آمدی بر معناشناسی. تهران: سورۀ مهر (پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی).
عبد الباقی، محمد فؤاد. (1364). المعجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم. قاهره: دارالکتب المصریه.
فراهیدی، خلیل بن احمد. (1409ق). کتاب العین. چاپ دوم. قم: هجرت.
قاسم‌پور گنجه‌لو، زهرا و دیگران. (1395). «معناشناسی واژه جهاد در قرآن کریم»، سراج منیر. سال هفتم. شماره 23. صص 130-150.
فرکلاف، نورمن. (1379). تحلیل انتقادی گفتمان. گروه مترجمان. تهران: مرکز مطالعات رسانه.
کوبلی، پاول. (1387). نظریه‌های ارتباط. مترجم: احسان شاقاسمی. تهران: پژوهشکده علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
کوک، گای. (1388). زبان شناسی کاربردی. ترجمۀ مصطفی حسرتی، فریبا غضنفری و عامر قیطوری. کرمانشاه: انتشارات دانشگاه رازی کرمانشاه.
گلدزیهر، اگناس. (1378 ق). العقیده و الشریعه فی الاسلام. مصر: دارالکتب الحدیثه.
مصباح یزدی، محمد تقی. (1387). جنگ و جهاد در قرآن. قم: مرکز انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
مصطفوی، حسن. (1430ق). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. چاپ سوم. بیروت: دار­الکتب العلمیه.
مکاریک، ایرنا ریما. (1384). دانشنامه نظریه‌های ادبی معاصر. ترجمه مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران: آگه.
نجفی، محمد حسن. (1413ق). جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام. بیروت: داراحیاء التراث العربی.
وفایی، ترانه و شعیری، حمیدرضا. (1388). راهی به نشانه-معناشناسی سیّال با بررسی مورد ققنوس نیما. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
یول، جورج. (1387). کاربردشناسی زبان. ترجمه محمد عموزاده و منوچهر توانگر. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
Brinton, L. j. (2000). The Structure of English: A Linguistic Introduction, Vol 1. john Benjamins publishing Co, Amsterdam.
Searle, J.R. (1969). Speech Acts: an Essay in the philosophy of Language. Cambridge: Cambridge University Press.
Searle, J.R. (1975). A taxonomy of illocutionary acts. Language and knowledge. Minneapolis: university of Minneapolis press.
قرآن کریم. (1376ش). ترجمه محمد مهدی فولادوند. تهران: ایران.
آقا گل‌زاده، فردوس. (1375). تحلیل گفتمان انتقادی. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
ابن درید، محمد بن ‌حسن. (1998م). جمهره اللغه. بیروت: دار­العلم الملایین. چاپ اول.
ابن­سیده، علی بن اسماعیل. (1421ق). المحکم المحیط الاعظم. با تحقیق عبدالحمید هنداوی. بیروت: دار­الکتب العلمیه. چاپ اول.
ازهری، محمد بن احمد. (1421ق). تهذیب اللغه. بیروت: دار احیاء التراث العربی. چاپ اول.
اکبری، محسن؛ شیرین­کار، محمد. (1395). «بازخوانی آراء مفسران سده اخیر در آیات جهاد»، فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات تفسیری، سال هفتم. شماره 27.
پایا، علی. (1383). فلسفه تحلیلی؛ مسائل و چشم‌اندازها. تهران: طرح نو.
تاجیک، محمدرضا. (1379). گفتمان و تحلیل گفتمان. تهران: انتشارات فرهنگ گفتمان.
جبعی عاملی، زین­الدین. (بی‌تا). الروضه البهیه فی شرح اللعمه الدمشقیه. دارالعالم اسلامی.
حسینی محمد؛ رادمرد، عبداله. (1394). «تأثیر بافت زمانی- مکانی بر تحلیل کنش گفتار: مقایسه فراوانی انواع کنش‌های گفتار در سوره‌های مکّی و مدنی قرآن کریم. دو­ماهنامه جستارهای زبانی. دوره 6. شماره 3. صص65-92.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (1412ق). مفردات الفاظ القرآن. بیروت: دارالقلم. چاپ اول.
سرل، جان­راجرز. (1385). افعال گفتاری؛ جستاری در فلسفه زبان. ترجمه محمد علی عبداللهی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
قطب، سید. (1387). فی ظلال القرآن. مترجم مصطفی خرم‌دل. چاپ دوم. تهران: احسان.
شعیری، محمدرضا. (1386). «بررسی انواع نظام‌های گفتمانی از دیدگاه نشانه‌معناشناختی». مجموعه مقالات دانشگاه علامه طباطبایی. شماره 219. صص 106-119.
صفوی، کورش. (1387). در آمدی بر معناشناسی. تهران: سورۀ مهر (پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی).
عبد الباقی، محمد فؤاد. (1364). المعجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم. قاهره: دارالکتب المصریه.
فراهیدی، خلیل بن احمد. (1409ق). کتاب العین. چاپ دوم. قم: هجرت.
قاسم‌پور گنجه‌لو، زهرا و دیگران. (1395). «معناشناسی واژه جهاد در قرآن کریم»، سراج منیر. سال هفتم. شماره 23. صص 130-150.
فرکلاف، نورمن. (1379). تحلیل انتقادی گفتمان. گروه مترجمان. تهران: مرکز مطالعات رسانه.
کوبلی، پاول. (1387). نظریه‌های ارتباط. مترجم: احسان شاقاسمی. تهران: پژوهشکده علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
کوک، گای. (1388). زبان شناسی کاربردی. ترجمۀ مصطفی حسرتی، فریبا غضنفری و عامر قیطوری. کرمانشاه: انتشارات دانشگاه رازی کرمانشاه.
گلدزیهر، اگناس. (1378 ق). العقیده و الشریعه فی الاسلام. مصر: دارالکتب الحدیثه.
مصباح یزدی، محمد تقی. (1387). جنگ و جهاد در قرآن. قم: مرکز انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
مصطفوی، حسن. (1430ق). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. چاپ سوم. بیروت: دار­الکتب العلمیه.
مکاریک، ایرنا ریما. (1384). دانشنامه نظریه‌های ادبی معاصر. ترجمه مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران: آگه.
نجفی، محمد حسن. (1413ق). جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام. بیروت: داراحیاء التراث العربی.
وفایی، ترانه و شعیری، حمیدرضا. (1388). راهی به نشانه-معناشناسی سیّال با بررسی مورد ققنوس نیما. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
یول، جورج. (1387). کاربردشناسی زبان. ترجمه محمد عموزاده و منوچهر توانگر. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
Brinton, L. j. (2000). The Structure of English: A Linguistic Introduction, Vol 1. john Benjamins publishing Co, Amsterdam.
Searle, J.R. (1969). Speech Acts: an Essay in the philosophy of Language. Cambridge: Cambridge University Press.
Searle, J.R. (1975). A taxonomy of illocutionary acts. Language and knowledge. Minneapolis: university of Minneapolis press.
قرآن کریم. (1376ش). ترجمه محمد مهدی فولادوند. تهران: ایران.
آقا گل‌زاده، فردوس. (1375). تحلیل گفتمان انتقادی. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
ابن درید، محمد بن ‌حسن. (1998م). جمهره اللغه. بیروت: دار­العلم الملایین. چاپ اول.
ابن­سیده، علی بن اسماعیل. (1421ق). المحکم المحیط الاعظم. با تحقیق عبدالحمید هنداوی. بیروت: دار­الکتب العلمیه. چاپ اول.
ازهری، محمد بن احمد. (1421ق). تهذیب اللغه. بیروت: دار احیاء التراث العربی. چاپ اول.
اکبری، محسن؛ شیرین­کار، محمد. (1395). «بازخوانی آراء مفسران سده اخیر در آیات جهاد»، فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات تفسیری، سال هفتم. شماره 27.
پایا، علی. (1383). فلسفه تحلیلی؛ مسائل و چشم‌اندازها. تهران: طرح نو.
تاجیک، محمدرضا. (1379). گفتمان و تحلیل گفتمان. تهران: انتشارات فرهنگ گفتمان.
جبعی عاملی، زین­الدین. (بی‌تا). الروضه البهیه فی شرح اللعمه الدمشقیه. دارالعالم اسلامی.
حسینی محمد؛ رادمرد، عبداله. (1394). «تأثیر بافت زمانی- مکانی بر تحلیل کنش گفتار: مقایسه فراوانی انواع کنش‌های گفتار در سوره‌های مکّی و مدنی قرآن کریم. دو­ماهنامه جستارهای زبانی. دوره 6. شماره 3. صص65-92.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (1412ق). مفردات الفاظ القرآن. بیروت: دارالقلم. چاپ اول.
سرل، جان­راجرز. (1385). افعال گفتاری؛ جستاری در فلسفه زبان. ترجمه محمد علی عبداللهی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
قطب، سید. (1387). فی ظلال القرآن. مترجم مصطفی خرم‌دل. چاپ دوم. تهران: احسان.
شعیری، محمدرضا. (1386). «بررسی انواع نظام‌های گفتمانی از دیدگاه نشانه‌معناشناختی». مجموعه مقالات دانشگاه علامه طباطبایی. شماره 219. صص 106-119.
صفوی، کورش. (1387). در آمدی بر معناشناسی. تهران: سورۀ مهر (پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی).
عبد الباقی، محمد فؤاد. (1364). المعجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم. قاهره: دارالکتب المصریه.
فراهیدی، خلیل بن احمد. (1409ق). کتاب العین. چاپ دوم. قم: هجرت.
قاسم‌پور گنجه‌لو، زهرا و دیگران. (1395). «معناشناسی واژه جهاد در قرآن کریم»، سراج منیر. سال هفتم. شماره 23. صص 130-150.
فرکلاف، نورمن. (1379). تحلیل انتقادی گفتمان. گروه مترجمان. تهران: مرکز مطالعات رسانه.
کوبلی، پاول. (1387). نظریه‌های ارتباط. مترجم: احسان شاقاسمی. تهران: پژوهشکده علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
کوک، گای. (1388). زبان شناسی کاربردی. ترجمۀ مصطفی حسرتی، فریبا غضنفری و عامر قیطوری. کرمانشاه: انتشارات دانشگاه رازی کرمانشاه.
گلدزیهر، اگناس. (1378 ق). العقیده و الشریعه فی الاسلام. مصر: دارالکتب الحدیثه.
مصباح یزدی، محمد تقی. (1387). جنگ و جهاد در قرآن. قم: مرکز انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
مصطفوی، حسن. (1430ق). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. چاپ سوم. بیروت: دار­الکتب العلمیه.
مکاریک، ایرنا ریما. (1384). دانشنامه نظریه‌های ادبی معاصر. ترجمه مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران: آگه.
نجفی، محمد حسن. (1413ق). جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام. بیروت: داراحیاء التراث العربی.
وفایی، ترانه و شعیری، حمیدرضا. (1388). راهی به نشانه-معناشناسی سیّال با بررسی مورد ققنوس نیما. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
یول، جورج. (1387). کاربردشناسی زبان. ترجمه محمد عموزاده و منوچهر توانگر. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
Brinton, L. j. (2000). The Structure of English: A Linguistic Introduction, Vol 1. john Benjamins publishing Co, Amsterdam.
Searle, J.R. (1969). Speech Acts: an Essay in the philosophy of Language. Cambridge: Cambridge University Press.
Searle, J.R. (1975). A taxonomy of illocutionary acts. Language and knowledge. Minneapolis: university of Minneapolis press.
قرآن کریم. (1376ش). ترجمه محمد مهدی فولادوند. تهران: ایران.
آقا گل‌زاده، فردوس. (1375). تحلیل گفتمان انتقادی. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
ابن درید، محمد بن ‌حسن. (1998م). جمهره اللغه. بیروت: دار­العلم الملایین. چاپ اول.
ابن­سیده، علی بن اسماعیل. (1421ق). المحکم المحیط الاعظم. با تحقیق عبدالحمید هنداوی. بیروت: دار­الکتب العلمیه. چاپ اول.
ازهری، محمد بن احمد. (1421ق). تهذیب اللغه. بیروت: دار احیاء التراث العربی. چاپ اول.
اکبری، محسن؛ شیرین­کار، محمد. (1395). «بازخوانی آراء مفسران سده اخیر در آیات جهاد»، فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات تفسیری، سال هفتم. شماره 27.
پایا، علی. (1383). فلسفه تحلیلی؛ مسائل و چشم‌اندازها. تهران: طرح نو.
تاجیک، محمدرضا. (1379). گفتمان و تحلیل گفتمان. تهران: انتشارات فرهنگ گفتمان.
جبعی عاملی، زین­الدین. (بی‌تا). الروضه البهیه فی شرح اللعمه الدمشقیه. دارالعالم اسلامی.
حسینی محمد؛ رادمرد، عبداله. (1394). «تأثیر بافت زمانی- مکانی بر تحلیل کنش گفتار: مقایسه فراوانی انواع کنش‌های گفتار در سوره‌های مکّی و مدنی قرآن کریم. دو­ماهنامه جستارهای زبانی. دوره 6. شماره 3. صص65-92.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (1412ق). مفردات الفاظ القرآن. بیروت: دارالقلم. چاپ اول.
سرل، جان­راجرز. (1385). افعال گفتاری؛ جستاری در فلسفه زبان. ترجمه محمد علی عبداللهی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
قطب، سید. (1387). فی ظلال القرآن. مترجم مصطفی خرم‌دل. چاپ دوم. تهران: احسان.
شعیری، محمدرضا. (1386). «بررسی انواع نظام‌های گفتمانی از دیدگاه نشانه‌معناشناختی». مجموعه مقالات دانشگاه علامه طباطبایی. شماره 219. صص 106-119.
صفوی، کورش. (1387). در آمدی بر معناشناسی. تهران: سورۀ مهر (پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی).
عبد الباقی، محمد فؤاد. (1364). المعجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم. قاهره: دارالکتب المصریه.
فراهیدی، خلیل بن احمد. (1409ق). کتاب العین. چاپ دوم. قم: هجرت.
قاسم‌پور گنجه‌لو، زهرا و دیگران. (1395). «معناشناسی واژه جهاد در قرآن کریم»، سراج منیر. سال هفتم. شماره 23. صص 130-150.
فرکلاف، نورمن. (1379). تحلیل انتقادی گفتمان. گروه مترجمان. تهران: مرکز مطالعات رسانه.
کوبلی، پاول. (1387). نظریه‌های ارتباط. مترجم: احسان شاقاسمی. تهران: پژوهشکده علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
کوک، گای. (1388). زبان شناسی کاربردی. ترجمۀ مصطفی حسرتی، فریبا غضنفری و عامر قیطوری. کرمانشاه: انتشارات دانشگاه رازی کرمانشاه.
گلدزیهر، اگناس. (1378 ق). العقیده و الشریعه فی الاسلام. مصر: دارالکتب الحدیثه.
مصباح یزدی، محمد تقی. (1387). جنگ و جهاد در قرآن. قم: مرکز انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
مصطفوی، حسن. (1430ق). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. چاپ سوم. بیروت: دار­الکتب العلمیه.
مکاریک، ایرنا ریما. (1384). دانشنامه نظریه‌های ادبی معاصر. ترجمه مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران: آگه.
نجفی، محمد حسن. (1413ق). جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام. بیروت: داراحیاء التراث العربی.
وفایی، ترانه و شعیری، حمیدرضا. (1388). راهی به نشانه-معناشناسی سیّال با بررسی مورد ققنوس نیما. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
یول، جورج. (1387). کاربردشناسی زبان. ترجمه محمد عموزاده و منوچهر توانگر. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
Brinton, L. j. (2000). The Structure of English: A Linguistic Introduction, Vol 1. john Benjamins publishing Co, Amsterdam.
Searle, J.R. (1969). Speech Acts: an Essay in the philosophy of Language. Cambridge: Cambridge University Press.
Searle, J.R. (1975). A taxonomy of illocutionary acts. Language and knowledge. Minneapolis: university of Minneapolis press.