نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم/ ریاست دانشکده تهران

2 استادیار پژوهشی دبیرخانۀ شورای عالی انقلاب فرهنگی

چکیده

پژوهش‎های میان‎رشته‎ای قرآنی گر چه از یک‏سو، پیوند مستحکم علم و دین و از سوی دیگر در تبیین اعجاز علمی و از سوی سوم در تفسیر علمی، کاربرد دارد؛ اما در صورت بی‏توجهی به ضوابط فهم صحیح و عدم برداشت صحیح از قرآن، انتساب و انطباق نظریات علمی با آن، نوعی تفسیر به رأی، ایجاد التقاط و تحمیل و تحریف، محسوب می‏شود. بدبن رو استخراج و کاربست ملاک‎های ارزیابی پژوهش‎های میان‎رشته‎ای قرآنی ضروری است. این پژوهه در صدد است با روش توصیفی، ضوابط فهم صحیح قرآن را از دیدگاه آیت‎الله جوادی آملی، استخراج و معرفی نماید. یافته های این جستار نشانگر آن است که هر چند از دیدگاه ایشان، فهم قرآن برای عموم ممکن و لازم است؛ اما استناد و احتجاج به برداشت‏ها، از نظر روشی منوط به رعایت شش نکته؛ شامل 1.توجه به ادبیات عرب و علوم پایه بدون اصالت دادن به قواعد اعتباریِ آن علوم، 2. توجه به گوناگونی گزاره‏های قرآنی از نظر اِخباری، اِنشایی، تمثیلی و نمادین بودن، 3. مد نظر قرار دادن پیوند حقایق جهان‎شناختی با خداشناختی در قرآن و اختلاف زبان قرآن با بیان علم، 4. بهره‏مندی روشمند از عقل و یافته‏های علمی در فهم قرآن و پرهیز از هرگونه التقاط، تحمیل و تطبیق های نامدلل، 5. پرهیز از جمود بر شأن نزول و مصادیق در عین توجه به آنها و 6. کنار نهادن هر گونه قیاس و استحسان است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Methodological Criteria for Attributing Scientific Theories to the Qur'an in Interdisciplinary Studies from the Viewpoint of Ayatollah Javadi Amoli

نویسندگان [English]

  • Ali M0hammadi Ashnani 1
  • Muhammad Ali Dolat 2

1 University of Holy Quran Sciences and Education / President of the University of Tehran

2 Research Assistant Secretary of the Secretariat of the Supreme Council of the Cultural Revolution

چکیده [English]

Quranic interdisciplinary researches provide a strong connection between science and religion, help explaining the scientific nature of the miracles of the Qur'an, and are used in scientific interpretation; however, in case of disregarding the criteria of correct understanding and interpreting the Qur'an, attributing and adapting scientific theories to it would then lead to subjective interpretation, eclecticism and distortion. It is necessary to extract and apply the correct criteria for interdisciplinary Qur'anic research. This study intends to extract and introduce the criteria of correct understanding of the Qur'an from the viewpoint of Ayatollah Javadi Amoli, using a descriptive method. The findings of this study indicate that although from his point of view, understanding the Qur'an is possible and necessary for the public, methodologically, citing and reasoning the arguments requires attention to the following six points: 1. A good knowledge of Arabic literature and basic sciences without giving essential importance to their relative rules, 2. Attention to the variety of Qur'anic propositions in terms of expression, manner of writing, allegorical nature and symbolism, 3. Attention to the connection of cosmological facts with theology in the Qur'an and the difference between the language of the Qur'an and the language of science, 4. Methodological use of reason and scientific findings in understanding the Qur'an and avoiding any eclecticism, imposition and unreasonable adaptations, 5. Attention to the occasions and circumstances of revelation, 6. Putting aside any analogy and istihsan (juristic discretion).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Holy Quran
  • Interdisciplinary Studies
  • Methodological Criteria
  • Scientific Interpretation
  • Javadi Amoli
قرآن کریم. ترجمۀ آیت‎الله مکارم شیرازی.
آقایانی چاوشی، جعفر. (1389). تأثیر تمدن اسلامی در شکوفایی ریاضیات کاربردی محاسبه فاصله بغداد مکه به وسیله ابوالوفای بوزجانی. دوفصلنامۀ پژوهشهای علم و دین. پاییز و زمستان . شمارۀ 2. صفحات23 تا 40.
ایروانی، جواد و عبادی. مهدی. (پاییز و زمستان 1391). بررسی تطبیقی حقوق کودک در قرآن و کنوانسیون حقوق کودک. دوفصلنامۀ قرآن و علم. شمارۀ11. صفحات65 تا 86.
باربور، ایان. (1362). علم و دین. ترجمه بهاء الدین خرمشاهی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
بازرگان، مهدی. (1377). مجموعه آثار مهندس مهدی بازرگان. شماره 1. مباحث بنیادین. تهران: نشر پژمان. چاپ‌اول.
بختیاری، صادق. میسمی. حسین و سلیمانی. محمد. (پاییز و زمستان 1391). دوفصلنامۀ مطالعات اقتصاد اسلامی. شمارۀ9. صفحات83 تا 101.
بیدهندی، محمد. کرباسی‎زاده، علی و شیراوند. محسن. (پاییز و زمستان 1389). دوفصلنامۀ پژوهش‎های علم و دین. شمارۀ 2. صفحات7 تا 22.
پاک‏نژاد، سیدرضا. (1360). اولین دانشگاه و آخرین پیامبر. تهران: دار الکتب الاسلامیه.
پرچم، اعظم. فاتحی‎زاده. مریم و الهیاری. حمیده. (بهار 1391). دوفصلنامۀ پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی. شمارۀ14. صفحات115 تا 138.
پلانک، ماکس. (1354). علم به کجا می‏رود. مترجم: احمد آرام. تهران: فجر.
جعفری، محمدتقی. (1376). ترجمه و تفسیر نهج البلاغه. چاپ‌هفتم. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
جوادی‌آملی، عبدالله. (1379). تسنیم. چاپ‌اول. قم: اسراء.
 (1384). معرفت‏شناسی در قرآن. تحقیق: حمید پارسانیا. چاپ‌سوم. قم: اسراء.
 (1386.الف). سرچشمۀ اندیشه. تحقیق: عباس رحیمیان. چاپ‌پنجم. قم: اسراء.
 (1386.ب). شریعت در آینۀ معرفت. تحقیق: حمید پارسانیا. چاپ‌ششم. قم: اسراء.
 (1387.الف). دین‌شناسی. تحقیق: محمدرضا مصطفی‌پور. چاپ‌پنجم. قم: اسراء.
 (1387.ب). سروش هدایت. چاپ‌دوم. قم: اسراء.
(1387.ج). نسبت دین و دنیا. تحقیق: علیرضا روغنی موفق. چاپ‌پنجم. قم: اسراء.
 (1388.الف). حق و تکلیف در اسلام. تحقیق: مصطفی خلیلی. چاپ‌پنجم. قم: اسراء.
(1388.ب). قرآن در قرآن. تحقیق محمد محرابی. چاپ‌هشتم. قم: اسراء.
(1389.الف). فلسفه حقوق بشر. چاپ‌ششم. قم: اسراء.
 (1389.ب). منزلت عقل در هندسۀ معرفت دینی. تحقیق: احمد واعظی. قم: اسراء. چاپ‌چهارم.
جوهری، طنطاوی. (1350). الجواهر فی تفسیر القرآن‌الکریم. مصر: طبع البابی الحلبی.
رحیم‏پور ازغدی، حسن. (1387. الف). پنج گفتار. چاپ‌اول: بی‏جا. طرح فردا.
 (1387. ب). عقلانیت. چاپ‌پنجم. بی‏جا. طرح فردا.
رشاد، علی‏اکبر. (1387). معیار علم دینی. فصلنامۀ ذهن، شمارۀ33. بهار 1387. صفحات6-12.
 (1400). نگاهی دیگرباره به معیار علم دینی. قبسات. شمارۀ100. تابستان 1400. صفحات5-14.
رضائی اصفهانی، محمدعلی. (1383). درآمدی بر تفسیر علمی قرآن. چاپ اول. تهران: اسوه.
سعیدی روشن، محمدباقر. (1388). کارکردگرایی در زبان دینی و ارزیابی توفیقات آن. شمارۀ18. پاییز 1388. صفحات9-26.
سوزنچی، حسین. (1389). معنا، امکان و راهکارهای تحقق علم دینی. چاپ اول. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
صدوق، محمدبن‌على بن حسین بن بابویه قمى. (1379). عیون أخبار الرضا(ع). بى‏جا: انتشارات جهان.
صفّار، محمد بن حسن. (1404). بصائر الدرجات. چاپ‌دوم. قم: کتابخانۀ آیت‏الله مرعشى نجفى.
ضیائی‏فر، سعید. (1387). قلمرو دین و ضوابط علوم دینی. پژوهش های فلسفی-کلامی. سال دهم: شماره1 (پیاپی37). پاییز 1387. صفحات 79-94.
علایی، حسین‎علی و رضایی آدریانی. ابراهیم. (پاییز و زمستان 1392). دوفصلنامۀ قرآن و علم. شمارۀ 13. صفحات49 تا 70.
علی‏تبار، رمضان و جایی، فیروز. (1395). معیار علم دینی با تأکید بر علوم انسانی اسلامی (از منظر علامه طباطبایی). قبسات. شمارۀ81، پاییز 1395. صفحات20-55.
عیاشی، محمد بن مسعود. (1421). التفسیر. چاپ‌اول. قم: مؤسسه بعثت.
قربانی، رحیم. (1385). دان کیوپیت و دین؛ نقد کتاب «دریای ایمان». معرفت‌فلسفی. دورۀسوم. شمارۀ4. زمستان 1385. صفحات109ـ129.
کامکار، زهره. رضوی. شهناز و امین‎ناجی. محمدهادی. (پاییز و زمستان 1389). دوفصلنامۀ پژوهش‎های علم و دین. شمارۀ 2. صفحات139 تا 159.
کلینی، محمد بن یعقوب. (1365). الکافی. تهران. دارالکتب‌الإسلامیه.
مرزبند، رحمت‎الله و زکوی. علی‎اصغر. (تابستان 1391). فصلنامۀ اخلاق پزشکی. شمارۀ20. صفحات69 تا 100.
مروتی، سهراب. بهرامی. حمیدرضا. یعقوبی. مینا و غلامی. فرزاد. (پاییز و زمستان 1392). دوفصلنامۀ پژوهش‎های علم و دین. شمارۀ 6. صفحات129 تا 146.
مصباح‌یزدی، محمدتقی. (1392). چاپ‌اول. رابطۀ علم و دین. قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام‌خمینی(ره).
معرفت، محمدهادی. (1387). التفسیر و المفسرون فی ثوبه القشیب. چاپ جهارم. مشهد: دانشگاه علوم اسلامی رضوی.
مطهرى، مرتضی. (1386) مجموعه آثار شهیدمطهری. چاپ نهم. تهران: صدرا.
نفیسی، شادی. مبانی اختصاصی تفسیر علمی از قرآن کریم. پژوهشنامه تفسیر و زبان قرآن. سال پنجم پاییز و زمستان 1395. شماره1 (پیاپی 9). صفحات149-168.