نوع مقاله : علمی - ترویجی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه تربیت مدرّس، تهران

2 کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه تربیت مدرّس، تهران

3 دانشجوی کارشناسی‌ارشد علوم قرآنی دانشکدة علوم و فنون قرآن، تهران

چکیده

ترجمة قرآن یکی از مسائل نو در حوزة قرآن‌پژوهی است که در سدة کنونی بسیار مورد توجّه قرار گرفته است. این نهضت، با وجود نقاط قوّت فراوان، نقاط ضعفی نیز دارد. یکی از این نقاط ضعف، در معادل‌یابی آیة Pقَالَ مَوْعِدُکُمْ یَوْمُ الزِّینَةِ وَأَن یُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًىO دیده می‌شود. این مقاله با روش تحلیلی‌ـ توصیفی ترجمه‌های معاصر مشهور قرآن (شامل ترجمه‌های فارسی: آیتی، الهی ‌قمشه‌ای، رضایی، صفّارزاده، صفوی، فولادوند، کاویان‌پور، گرمارودی، مجتبوی، مشکینی، مصباح‌زاده، معزّی و مکارم، از ترجمه‌های انگلیسی، پیکتال و صفّارزاده و از ترجمه‌های آمریکایی، ترجمة شاکر) از این آیه را با دقّت شایانی مورد بررسی قرار داده است و به این نتیجه رسیده که نزدیکترین ترجمه به ترجمة صحیح این آیه، ترجمة مشکینی و بهترین روش ترجمه نیز ترجمة تفسیری است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Translation Evaluation of the (Taha Chapter/ 56) قَالَ مَوْعِدُکُمْ یَوْمُ الزِّینَةِ وَ أَن یُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى in the Popular Translation of the Holy Quran

نویسندگان [English]

  • Kavous Rouhi Barandagh 1
  • Mohsen Faryadres 2
  • Khadije Faryadres 3

چکیده [English]

Translation of the Quran is one of the newest issues in the field of the Quranic research which was carefully taken into consideration in the current century. This movement, despite many strong points, have also many weaknesses. One of these weaknesses exists in finding the appropriate equivalence of the verse Oقَالَ مَوْعِدُکُمْ یَوْمُ الزِّینَةِ وَ أَن یُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًىP. This descriptive-analytical study carefully examined contemporary translations of the Quran from different translators including Persian translators such as Ayati, Ellahyqmshhay, Rezayi, Saffarzadeh, safavi, Fooladvand, Kavyanpour, Garmaroudi, Mojtabavi, Meshkini, Mesbahzadeh , moezzi and  Makarim, English translators like Pickthall, Saffarzadeh, and an American  translator named  Shaker and concluded that the closest translation to the correct translation of this verse is Meshkini’s translation, and the best translation method is interpretive translation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • The Quran
  • Quran’s contemporary translation
  • Moses
 قرآن کریم. (1374). ترجمة عبدالمحمّد آیتی. تهران: انتشارات سروش.
ــــــــــــــــــ. (1380). ترجمة مهدی‌ الهی ‌قمشه‌ای. چ 2. قم: انتشارات فاطمة الزّهراء(س).
ــــــــــــــــــ. (1383). ترجمة محمّدعلی رضایی ‌اصفهانی و دیگران. چ 1. قم: مؤسّسة تحقیقاتی فرهنگی دارالذّکر.
ــــــــــــــــــ . (1380). ترجمة طاهره صفّارزاده. چ 2. تهران: مؤسّسة فرهنگی جهان‌رایانة ‌کوثر.
ــــــــــــــــــ. (1388). ترجمة محمّدرضا صفوی. چ 1. قم: دفتر نشر معارف‏.
ــــــــــــــــــ. (1378). ترجمة احمد کاویان‌پور. چ 3. تهران: سازمان چاپ و انتشارات اقبال.
ــــــــــــــــــ. (1415ق.). ترجمة محمّدمهدی فولادوند. تحقیق هیئت علمی دار القرآن الکریم (دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی). چ 1. تهران: دار القرآن الکریم (دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی).
ــــــــــــــــــ . (1371). ترجمة جلال‌الدّین مجتبوی. تحقیق و ویراستاری از حسین استادولی. چ 1. تهران: انتشارات حکمت.
ــــــــــــــــــ . (1384). ترجمة علی موسوى گرمارودى. چ 2. تهران‏: قدیانى‏.
ــــــــــــــــــ . (1381). ترجمة علی مشکینی. چاپ دوم. قم: الهادی.
ــــــــــــــــــ. (1380). ترجمة عبّاس مصباح‌زاده. چ 1. تهران: سازمان انتشارات بدرقة جاویدان.
ــــــــــــــــــ. (1372). ترجمة محمّدکاظم معزّی. چ 1. قم: انتشارات اُسوه.
ــــــــــــــــــ. (1373). ترجمة آیت‌الله ناصر مکارم ‌شیرازی. چ 2. قم: دار القرآن الکریم (دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی).
آلوسی، محمود. (1415ق.). روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم. تحقیق عبدالباری. چ 1. بیروت: دارالکتب العلمیّة.
ابن‌اثیر جزری، مبارک‌بن محمد. (1367). النّهایة فی غریب الحدیث و الأثر. تحقیق‏محمود محمّد طناحى. چ 4. قم‏: مؤسّسة مطبوعاتی اسماعیلیان‏.
ابن‌فارس، احمد. (1404ق.). معجم مقاییساللّغة. تحقیق محمّد عبدالسّلام هارون. چ 1. قم: مکتب الأعلام الإسلامی.
ابن‌منظور، محمّدبن مکرّم. (1414ق.). لسان العرب. چ 3. بیروت: دار صادر.
جوادی ‌آملی، عبدالله. (1389). تسنیم. تحقیق سعید بندعلی. چ 3. قم: انتشارات اسراء.
جواهری، سیّد محمّدحسن. (1384) «پژوهشی در انواع ترجمة قرآن کریم». پژوهش‌های قرآنی. ش 42 و 43. صص136ـ 159.
حسینی ‌زبیدی، محمّدمرتضی. (1414ق.). تاج العروس. محقّق علی شیری. چ 1. بیروت: دارالفکر.
درویش، محیى‏الدّین‏. (1415ق.). اعراب القرآن الکریم و بیانه.‏ چ 4. سوریه ـ حمص‏: الإرشاد.
روحی‌برندق، کاووس، علی حاجی‌خانی و محسن فریادرس. (1394). «ارزیابی ترجمه‌های فارسی معاصر قرآن کریم؛ مشتمل بر مادة حشر». پژوهش‌های ترجمه در زبان عربی. ش 12. صص 119ـ 144.
زمخشری، محمود. (1407ق.). الکشّاف عن حقائق غوامض التّنزیل. چ 3. بیروت: دارالکتاب العربی.
زمخشرى، جارالله محمود. (1417ق.). الفائق فی غریب الحدیث.‏ تحقیق ابراهیم ‏شمس‌الدّین. چ 1. بیروت‏: دارالکتب العلمیّة.
طباطبائی، سیّد محمّدحسین. (1417ق.). المیزان فی تفسیر القرآن. چ 5. قم: انتشارات جامعة مدرّسین حوزة علمیّة قم.
طبرسی، فضل‌بن حسن. (1372). مجمع‌البیان فی تفسیرالقرآن. چ 3. تهران: انتشارات ناصرخسرو.
طبری، محمّدبن جریر. (1412ق.). جامع‌البیان فی تفسیرالقرآن. چ 1. بیروت: دارالمعرفة.
طریحی، فخرالدّین. (1375). مجمع البحرین. تحقیق احمد حسینی ‌اشکوری. چ 3. تهران: مرتضوی.
طوسی، محمّد. (بی‌تا). التّبیان فی تفسیر القرآن. تحقیق احمد قصیر عاملی. چ 5. بیروت: دار إحیاء التّراث العربی.
فخر رازی، ابوعبدالله. (1420ق.). مفاتیح الغیب. چ 3. بیروت: دار إحیاء التّراث العربی.
فراهیدی، خلیل‌بن احمد. (1409ق.). کتاب العین. چ 2. قم: نشر هجرت.
فضل‌الله، محمّدحسین. (1419ق.). تفسیر مِن وَحی القرآن. چ 2. بیروت: دار الطّباعة والنّشر.
مصطفوی، حسن. (1368). التّحقیق فی کلمات القرآن الکریم. چ 1. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
معرفت، محمّدهادی. (1418ق.).  التّفسیر و المفسّرون. مشهد: الجامعة الرضویّة للعلوم الإسلامیّة.
مکارم شیرازى، ناصر. (1421ق.). الأمثل فی تفسیر کتاب الله المنزل‏. ترجمة محمّدعلى‏ آذرشب. چ 1. قم:‏ مدرسة الإمام علی‌بن أبی طالب(ع).
هاشمی، احمد. (1387). جواهر البلاغه. ترجمة علی أوسط ابراهیمی. قم: حقوق اسلامی.
Holy Quran (ND). Pickthall, Marmaduke. New York.
_________ . (ND). Shaker, Mohammad Hamid. New York: Tahrike Tarsile Quran.
_________ . (ND). Saffarzadeh, Tahereh. Tehran: Honar Bidari Publication.