نوع مقاله : علمی - ترویجی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری الهیّات ـ علوم قرآن و حدیث،دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران
2 دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
چکیده
نماز گونهای نیایش و عملیـ عبادی برای برقراری ارتباط مستقیم و صعودی میان انسان با خداوند است که میان همۀ ادیان الهی مشترک است. مسلمانان و زرتشتیان به انجام این عمل عبادی ملزم هستند. این پژوهش با تتبّع در متون مکتوب اسلام و زرتشت و به روش کتابخانهای، به بررسی تطبیقی جایگاه نماز در این دو شریعت آسمانی پرداخت. همچنین، اشتراکات و تمایزات آن در این دو شریعت بررسی شد. در این پژوهش، روشن شد که نماز در اسلام و زرتشت از اهمیّت بسیاری برخوردار است. این پژوهش بهدست داد که از نظر اثربخشی در برقراری ارتباط با معبود، طهارتبخشی به روح و باطن، جلوهگاه شکرگزاری و سپاس در برابر نعمتهای خداوند، نوبتهای پنجگانه و سنّ وجوب نماز، میان اسلام و زرتشت قرابت و نزدیکی وجود دارد. این بررسی روشن کرد که نماز، در آیین زرتشت، همعرض اعمال عبادی دیگر است، امّا در اسلام، محور و رکن اساسی دینداری است. از این رو، در اسلام هیچ جایگزینی ندارد، منقطع نمیشود و از تکثّرگونهای برخوردار است و قبولی یا ناقبولی دیگر عبادتها به پذیرش یا پذیرفته نشدن آن بستگی دارد که چنین رویکردی به نماز در آیین زرتشت یافت نشد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
A Comparative Study of Saying Prayer in Islam and Zoroastrianism
نویسندگان [English]
- Saeid Sheshgol Nejad 1
- Abdol Majid Talebtash 2
چکیده [English]
Saying prayer as a kind of supplication and religious practice is meant for establishing an growing and direct relationship between God Almighty and men and interestingly is commonly found in all divine religions of the world. Muslims and Zoroastrians are required to practice this worshiping act. The present research, drawing on the written resources of Islam and Zoroastrianism and following a library research method, aimed to compare saying prayer as manifested in the above mentioned heavenly religions i.e. Islam and Zoroastrianism. Furthermore, the similarities and the differences between these two religions in terms of saying prayer were studied. The results suggested that saying prayer enjoys a high status in both Islam and Zoroastrianism. In addition, a number of similarities between Islam and Zoroastrianism were found including positive effects of saying prayer on human beings’ relations with God, its purifying effect on everyone’s soul, its manifestation as a symbol of thanking God for his numerous blessings, the daily schedule of saying prayers for five times, and the religious age when saying prayer is required as a religious practice. The research also suggested that saying prayer is on a par with other kinds of worshiping in Zoroastrianism while it is the cornerstone and the main axis of religion in Islam. Therefore, Islamic style of saying prayer has no alternative and must be practiced consecutively and nonstop, enjoys a proliferated set of types of practice, and whether other kinds of worshiping practices would be accepted or rejected by God depends on acceptance or rejection of one’s saying prayer. Such an approach towards saying prayer was not found in Zoroastrianism
کلیدواژهها [English]
- Saying prayer
- status
- Islam
- Zoroastrianism
- Avesta
- The Quran
- Religious quotes